vriend
een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend
met dit leven mee
een trouwe leidraad was
morgen
ruik ik lente
in het koude wintergras
... in afscheid naar onze dierbare vriend Ad ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=vriend2
Schrijver: switi lobi, 13 maart 2013
quicknet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: overlijden
vriend 3.0 met 5 stemmen 
623
623
Geef je reactie op deze inzending:
in de ogen van eenieder die van hem hield
kwam los van de aarde en verdween in hen.
Ontroerend mooi Switi.