zo
in het schemer schuifel
ik langs ramen
zie de mensen voor
het pratende oog
waar
kranten worden gevouwen
flessen leeg geschonken
een lied wordt gezongen
‘hij leve hoog, leve hoog’
daar
ben ik de eeuwige aanschouwer
de genieter van het raamkozijn
die vanzelf zal verdwijnen
bij het sluiten van het gordijn…
Bleek licht,
aanschouwer van de pijn,
vallend tot aan het oog
dat opkijkt
naar de tralies van zijn onvermogen.
Bleek licht,
omgeven door het donkerste zwart,
dat de geest van een gevallene bloedt
en haar mistige ziel laat dolen
op de gronden waar het haar leed heeft genoten.…
Rollende stenen II
(Gevallen vreemden)
Door een golf van wroeging, beland
in slechts chaos
Als aanschouwer zie ik
helaas geen spijt
Tergend langzaam komen stenen
wrikbaar, geleidelijk los
Onbevreesd, maar heel erg traag
starten zij met rollen
In vol' vaart toekomst tegemoet
niets ontziend, (laaiend)
Tijd heeft mij geleerd dat…