Zo'n Filippijnse stad na de tyfoon
De beelden zijn te erg om te bekijken
Het puin, de modder, opgezwollen lijken
Een radeloze vrouw zoekt naar haar zoon
Wat wereldwijd aan hulp wordt opgehaald
Werd gisteren voor 1 schilderij betaald.…
onophoudelijk vraagt
de blinde man of
het al tijd is voor
zijn pijnstillers
helaas meneer
er is niets meer
maar ik vraag of het al
tijd is voor mijn pillen
er is niets over meneer
ze zijn op zoals u en ik
we kwamen alleen
dood gaan we ook alleen
we spelen het eindspel
u ik en alleman
we zijn eenzaam
is het al tijd voor mijn pijnstillers…
Zo alleen
Zo onbegrepen, 16 jaar geworden
1994, het leven gegeven
Anders ja, maar een bijzonder mens
Rechte lijnen, structuur
Geen compromissen
Humor, absurdisme
Hand in hand
Niets moet zoeter zijn dan de kinderjaren
Toen alles nog mocht
En niets moest
Voorbij, altoos voorbij
Niets is meer zoals het was
Zo alleen
Zo onbegrepen…
Op de fiets en met de benenwagen
verzamel ik overal glimlachen,
soms steel ik ze in de supermarkt
van argeloze vrouwen, die alleen
oog voor het vullen van hun
winkelwagentjes hebben.
Inkijkborsten en strakke billen
verzamel ik ook, die hebben bij
mij een aparte afdeling op zolder,
achter een groot, zwart gordijn.
Mijn mooiste verzameling…
Eerst denk je nog is ieder hier dement,
Maar Esten hebben heel goed in de smiezen
Dat iets wat warm is nimmer kan bevriezen,
Vandaar dus een verwarmingselement.
De Estse regenpijp zit volgens mij
Er in de winter lekker warmpjes bij.…