Vervreemding
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 
167
167Het heeft niet aan de woorden gelegen
of aan de klank, het geluid van jouw stem
de melodie die klonk op een avond in de regen
de gierende remmen van een late natte tram
of dat je naast me stond, in een bushok
zonder bestemming, maar met een sigaret
ik bedwelmd door de kleuren van jouw rok
belande die nacht alleen met jou in bed
toen je afscheid…
Bezig met laden