Alle inzendingen over altijd bourtange

overal geschreven aan de mooiste limerick dichters dichtten hij slim slimmer ick gerijmd Bourtangse stangen prangen op d' gange 't dorp werd 't zat die Bourtangse rijmdwanghe dicht uit blik nieuwe kans als blend van Pickwick…

Jaren geleden toen ik nog in de wijnhandel werkte, sprak de winkeljuffrouw, als er een ongunstig uitziend persoon in de winkel was geweest: "Hij lijkt wel aangehouden te Bourtange".…

Een pyromaan uit Bourtange Is verkoold in de boeien gehangen Op de plaats van delict Door rook haast verstikt Zagen ze hem branden van verlangen…

Een bigamist in Bourtange, Zag de bui al vroeg hangen, Om het gevang te vermijden, Scheidde hij van beiden, Was zo niet voor één gat te vangen.…

Een beul in het oude Bourtange Mocht graag nieuwe klanten ontvangen Ach weet je, zei hij Ik ben zo gastvrij Ze blijven bij mij altijd hangen…

Een koekoeksklok was in Bourtange in een huis aan de muur opgehangen. ''t Is de tijd, die 'k benijd,' zei de vogel met spijt, 'want die vliegt en ik zit hier gevangen.'…

Een gastvrije beul uit Bourtange Mocht graag nieuwe klanten ontvangen Ach weet je, zei hij Ik ben altijd blij Als mensen bij mij blijven hangen…

Plezier kleurde zijn wangen, hij juichte door de gangen bij zijn oma in Bourtange, verlichtte knipperend haar jicht. Hij juichte door de gangen: "Mijn schoenen geven licht!"…

Ze moesten een keer naar Bourtange. Een bui zag het drietal toen hangen. Wat schafte het aan? 't was een Amerikaan: deze slee kon motoren varvangen. Het kletterde tegen de ruiten. Al waren er plensbuien buiten, ze werden niet nat. - En succes, dat men had, want de slee was een prikslee voor 't spuiten.…

Jipsingboertange en Jipsingboermussel staan tot elkaar als Moskou en Brussel met zulke namen is het een puzzel ook zijn er Bourtange, Jipsinguizen, Mussel Jipsingboertange is een dorp tusse Jipsinghuizen en Mussel Jipsingboermussel een ander verhaal rijtje huizen langs het kanaal Jipsingboermussel zit het niet mee opgeslokt door Avebe maar…

water uit het hoogveen weg zou stromen drassig moest het hoogveen blijven vreemde legers te verdrijven ondoordringbaar bolde waterlinie Westerwolde achter leidijken op schansen soldaten bewaken en kijken dat die dijken niet bezwijken weggegraven het begeven in onze dagen is het veen weg de dijken gebleven de leidijk langs Barnflair bij Bourtange…

Winkeliers doen hun best er iets van te maken voor de rest worden zaken gesmoord in pleisterwerk zoals de oude baksteenmuur van de kerk Parc Emslandermeer, Wedde Metbroekerbos, Veele zoveel moois is er te delen ook Bourtange is fraai maar het hart van Westerwolde blijft leeg en saai. Vlagtwedde zie ik het verkeerd ?…

Zeg me, dat ik je nooit zal kwijtraken, en zeg me, dat je altijd een steun voor me zult zijn. Beloof me, dat onze vriendschap voorbij de dood gaat, en beloof me, dat ik altijd in jouw ogen mag thuiskomen.…

De dag is al lang begonnen als ik op blote voeten de badkamer in vlucht. Peinzend kijk ik om mij heen en slaak een diepe zucht. De buurvrouw klopt alweer haar kleedjes, op zoek naar wat denkbeeldig stof. Ze doet haar best maar, al doet ze maar alsof. Ik moet me nu toch haasten in het steeds helder wordend licht. Ik zoek op blote voeten…

O lief elke letter geeft een onbekende taal, geen bibliotheek waar ik je boek vinden kan 33 becijfert gefronst de Delfts blauwe schaal, liggend in de tekening geen betere talisman O hartje een naderende datum als het cijfer, de gedachte even angstig als het eerste thuis Je diamanten ziel versnelt naar moordende ijver, een oude onschuld betraand…

Een prachtmeid is ze onze Monique, ze schrijft als de beste, omdat ik haar af en toe " gebruik" als columniste van de lokale omroep, is ze nooit te beroerd om JA te zeggen. Als " dank" wilde ze een kreetje voor me schrijven, de tijd ontbrak net als de inspiratie, maar ik ben toevallig van juist DIE natie, dat het idee alleen me al ontroerde…

Doe hufterig en geef een grote bek en dreig en bluf en lieg, laat ieder zweten Schoffeer steeds alle vrouwtjes, prijs proleten Noem alles nepnieuws: helemaal niet gek… Zeg altijd wat IK denk en heb gezegd Geloof in Mij en God: het komt terecht!…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

De dood heeft het kind in zijn greep, we willen hem niet loslaten, tot de kleine zegt; hallo opa, ik kom.... de dood pakt het kind, een zucht, een glimlach we laten los, dood heeft gewonnen. Dag jongen, opa past wel op je.…

Positieve gedachtes Onzichtbaar, doch zo krachtig Sterk van wil en geest In een lichaam onbevreesd Trachten ruimte en de tijd In heerlijkheid te proeven... Enkel maar het willen leven Flatteert het woord “onsterfelijkheid”…

'k Zit hier in mijn eentje 'k zit hier gans alleen maar heb met mij geen meelij 'k ben wel wat gewend. want al zit in in mijn eentje en zit ik gans alleen ik hoef me maar te bewegen en heb de wereld om me heen. 'k zit hier in mijn eentje maar dat zijn er vast meer en weet je, in je eentje doet alles minder zeer..... Dus voel je jezelf…

Wij zijn, de oude getrouwen niet te vewarren met: de oude getrouwDen! Wij zijn de oude getrouwen van gedichten.nl of zijn we er wel mee gehuwd? Dan zijn we de oude getrouwden van deze geweldige site, die net als de verhalen-site een verbintenis inhoudt! Een huwelijk zonder ring, zonder boekje eveneens zelfs geen uitbundig huwelijksfeesr…

Ik zou willen, dat ik zou willen om van jou te kunnen houden zó ik kon houden van je. Voor altijd in jouw nabijheid te mogen drinken en verdrinken in die warme, lieve, rustige en vooral tedere energie van jou. Te zijn, te willen, te blijven rondom die lieve lieve liefde, voortdurend bij je. Mocht ik iets wensen of verlangen... heel graag…

Het zijn de doodgewoonste dingen die een dag kleuren, of het nou de wind is of de bladeren die geuren, de lach van een kind is wat ik het mooiste vind, maar de doodgewoonste dingen, maken je dag compleet…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Zo af en toe lift er iets met me mee, dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee Ik noem het m'n verstekeling, gewoon een niet noemenswaardig klein ding. Zo af en toe zit ie in m'n zak 'k laat 'm zitten, puur voor gemak en als het tijd is, laat ik 'm eruit soms wil ie niet, de kleine schavuit. 'k Zal bekennen wat of 't is 't is een duveltje…

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

je zult het weldra niet meer weten wat je mij vroeger hebt aangedaan maar ik zal het nooit vergeten het orgelpunt van je bestaan verslaving is een harde drug het voorwerp lijdt en speelt geen rol het karakter dwaalt, valt van de brug je hoofd is leeg en klinkt als hol wat kan een mens toch stom gaan doen als de duivel heerst over…

Just the sky is the limit Ze rijken niet tot aan de hemel maar steken boven de wolken uit. De statige kantoorgebouwen. Ze zijn verheven. Het moet hoog zijn. De kracht en sterkte van hoogte moet erin schuilen. Ze staan daar trots van vervoering In al hun glorie. Ze moeten kunnen trots zijn, op hun eerzuchtig gebouw, dat oprijst in pure vervoering…