als woorden galmen
spreken ze niet
verliezen in ruimte
hun samenzang en melodie
waar venijn articuleert
sist het serpent
genadeloos het
ijskoud sentiment
maar jouw ogen
zonnen warme zinnen
je stem vibreert
heel diep van binnen…
ik luister naar woorden
en een dichter
die niet goed articuleert
kijk naast mij
luister naar één adem
ergens anders in dit café
hoe kwam ik hier
over een rivier en grens
om taal op te snuiven die
zich vermengd met jouw adem
geschuifel van stoelen
de vrouw naast mij vertrekt
en de man daarnaast gaat ook
ik volg en luister elders
weer…
210
Bezig met laden