Bedremmeld loopt zij
Geslagen uit het lood
Onvoldoende spieren die
Goed werken
Een mooie toekomst die
Zij koesterde
Gelaten schoonheid
Donkere zwerken
Kritisch, maar
Monddood
Gemaakt door haar lichaam
Dat voorheen als een otter zwom
Inwendig werd zijn ritme
Verstoord
De mooie toekomst die
Hij koesterde
Verdreven verleden…
Gelukkig heb ik inspiratie
En weinig last van alteratie.
Want al de tijd,
Die ik aan het dichten wijd,
Behoedt mij voor regeneratie.
Dit was een evaluatie
Van mijn fascinatie.…
Nu als aspiratie in de nacht
in diep zwijgend verlangen
naar jouw stoere schoonheid
zoek ik de vitale betekenis
van onze prille vriendschap
onbeschreven
zodat we samen
verder kunnen
schrijven over liefde
het leven en de oorlog
een ruwe diamant nog ongeslepen
is jouw spiegelbeeld in de rivier Irtysj.…
1.919
Bezig met laden