het maanvogelke
netgedicht
seffens als het voorjaar klinkt
in kragen van riet en dotters
hoort ge hem zingen en ziet ge
hem staan boven de stengels
zijn witte borst in het blauw
maakt u bekanst bijzichtig, hij
lokt u van verre als ge u ogen
open doet wanneer fietsend door
het Meetjesland langs ons kreken
dit parelke zich aan u wil tonen
kijkt nen keer, wie schildert…