Laat mij door Uw stilten ommedolen,
waar het schendend woord van hen niet is,
dat ik – in een donker woud verscholen –
bij de geur van Uwe bosviolen
word omvat van Uw geheimenis.…
Uit de nacht zongen soms rijen om tal van frêle symbolen
Dood kan leven dierbaar elke kleur zijn van ook bosviolen
Ook in ‘t oosten klom de zon steeds hoger in dat verre pand
Geuit door bazuinen klonk vijg en wingerd open ‘t verband.…