Netgedichten

netgedicht (nr. 28.263):

Tuinen die ogen als goudbazaar

Zoals scheppers de emmers vol over einders droegen
Timmermannen leidekkers en matrozen tij aanjoegen
Getekend door vingers luchtig gezegend door een hand
In ‘t westen klom de zon steeds hoger in dat verre pand.

Uit de nacht zongen soms rijen om tal van frêle symbolen
Dood kan leven dierbaar elke kleur zijn van ook bosviolen
Ook in ‘t oosten klom de zon steeds hoger in dat verre pand
Geuit door bazuinen klonk vijg en wingerd open ‘t verband.

Is het daarom dat ik soms van hun schoonheid wil kwelen
Hoe gretig dromen steeds mijn hart geïnspireerd indelen
Water overstroomde straten,akkers oogden als ware goudbazaar
Laddertjes stonden opeens tegen menige groene burgwal klaar.

Is het daarom dat ik soms van hun schoonheid wil kwelen
Esdoornblaadjes mijn hart bewonen en verbeelding delen.