haar rauwe strot krauwt
dwars door de huid tot op het bot
barrevoets tijgert the rockbitch
als een krolse kat die heftig uithalend
lagen oud vuil wegkrabt
het rotte leven blauw vibreert
water giet over haar verhitte lijf
met sensuele dansrituelen
haar publiek bandeloos begeert
groots draagt haar stem
Bottle of Jesus
ik zuip me niet meer…
‘k Zit al een tijdje in m’n glas te turen
Ik weet het…. drinken…het is verkeerd…
en het zal ook niet zolang gaan duren
Maar ik word vanbinnen verteerd,
nadat je vanmorgen woest ’t bed uitgleed
me schrijnend van weemoed achterliet
je mooie kontje definitief de deur dichtsmeet
greep ik naar een fles vol bluesverdriet
de bodem is al een tijdje…
ik heb de tijd in een fles gestopt
mijn beloftes ook
ik heb de klok eruit geschopt
in mijn kussen zit een spook
het behang krult van de muur
terwijl de lijm de sterkste was
mijn adem ruikt naar zwavelzuur
en gedachtes zijn als een kompas
het stuur zit stevig in mijn hand
vertelt me nooit waarheen
jack in the bottle op het…
Boy, come here,
One bottle champaign.
- Buig je maar over
Mijn boezem heen.
Steek je hand erin;
Two bottle champaign.
- Wil je nog meer,
Kom dan boven,
Ik doe meer
Dan alleen beloven.
Neen, Dolly, neen,
Dat zoek ik niet -
Van kroeg tot kroeg.
Dat wil ik niet -
- Maar wat dan wel?
Ik weet het niet.…