met de schoenen in
haar hand loopt ze in gedachten
verzonken over ‘t smalle, koude strand
voeten in ’t nat, gezicht gericht
op de brandingsgolven, die keer
op keer het zand bedolven
met daarin de voetstappen en
haar gedachten welke rap verdwenen
in ’t natte zand…
ijskoud zeewater van de brandingsgolven beroerd mijn enkels
harde wind doet fijn zand in wolken opstuiven
schelpen op de vloedlijn knarsen onder mijn voetstappen en
schuren de huid van mijn onbeschermde voeten open
ik ben niet de enige die vandaag aan het strand loopt
achter mij ontwaar ik ook enkele dik aangeklede figuren
die met de rug tegen…
555
Bezig met laden