inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.905):

Winters strandgenoegen.

ijskoud zeewater van de brandingsgolven beroerd mijn enkels
harde wind doet fijn zand in wolken opstuiven
schelpen op de vloedlijn knarsen onder mijn voetstappen en
schuren de huid van mijn onbeschermde voeten open

ik ben niet de enige die vandaag aan het strand loopt
achter mij ontwaar ik ook enkele dik aangeklede figuren
die met de rug tegen de wind in op me af lopen
terwijl ze hun hoofden af en toe in de wind keren

in de verte op zee vaart een vissersboot
het scheepje beweegt als een plasticbekertje op de golven
soms lijkt het onder de watermassa te worden bedolven
maar na enkele seconden ontwaar ik weer de opverende boeg

ik blijf even staan: zeewater slaat nu zelfs tegen mijn benen
koude trekt nu van onder naar boven door mijn lijf
heb vrijwel geen gevoel meer in voeten noch tenen
maar die woelige zee en de grauwe einder blijven mij mateloos boeien

een hond springt tegen me op; lijkt me te willen waarschuwen
het is nu niet de tijd van het jaar om een bad te nemen
het beest heeft gelijk, draai me om en loop terug naar de duinen
dit is waarschijnlijk wel de laatste keer geweest dat ik
in de winter op dit Noordzeestrand heb lopen struinen


Zie ook: http://blog.seniorennet.nl/leonardo_1

Schrijver: Leonardo, 23 december 2014


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 607

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)