De sociale armoe van
mensen zonder vrinden
Is op een chatbox
dagelijks te vinden
Uren brengen ze door
Met onbekende namen
Het agenda-loze internet
brengt hen daar snel samen
Een praatje vinden ze
er 24 uur per dag
Ze *luisteren* naar elkaar
en tikken er hun *lach*
Is dit een nieuwe vorm
van sociaal leven
Om elkaar via een pc-
scherm…
En altijd weer verhuizen
met pappa en mamma mee
wat moet ik met plavuizen
op een onbekende stee
mijn vriendjes en vriendinnen
denken dat ik hier leuk speel
ik lees hun korte zinnen
in de chatbox en mijn mail
op school ben ik een vreemde
voor de hele klas en mij
ik voel mij een ontheemde
ouders maken mij onvrij.…
Ik houd van films
zo typte zij
Ik ook! Wat leuk!
was mijn reply
We spraken af
ze kwam naar mij
Zij dacht aan "Friends"
het eerste jaar
"The Godfather" lag
voor haar klaar
Niets noemenswaardigs
meer daarna,……
ik leerde jou daar kennen
via zo'n chatbox.
alles ging aardig en leuk
we lagen vaak samen in een deuk
toen wilden we meer van elkaar weten
een afspraak, zo gemaakt !
ja, laten we gaan daten.....
jij kwam,zag en overwon
jij had mijn muur gekraakt !
dat was het moment waarop alles begon
verder ging onze liefde.....…
leuk die chatboxen en al die lieve praatjes...
maar voor mij dus nooit meer!
want mijn hart doet nu nog steeds zeer!
verloren aan een leuke vent...
die het leven van de werkelijke liefde
helaas toch niet echt kent!
achterbaks en gemeen
en een hart van steen!
vaarwel en bedankt!
weer een illusie rijker
en een gebroken hart gratis erbij!…
Twee chatters, die elkander wel wat leken
- Al hadden ze van wie wie was geen weet -
Besloten laatst online tot een blind date
Waarna die twee elkanders partner bleken
Maar valt je zó’n gebeurtenis ten deel
Dan was de liefde toch al virtueel…