Hallo, ik ben een persoon
Gewoon, met een syndroom
Last van jou misschien
Maar dat lijkt maar niet zo
Ik sluit me bij je af
Ik luister , ... maar half
Loop jij voor mijn voeten
Moet ik in een boog
Zou op tenen moeten staan
Maar ze zijn anti depri
Die de plank volledig mis slaan
Waar is het toch misgegaan
Ik weet het misschien niet…
moest
ik wel kijken
naar alle lijken die
vogel verschrikkend
hun saaie leven
op dodenakkers slijten
zag gemiste kansen
het verkwanselen van
mogelijkheden door
ambitiegebrek de angst
om te leven en
daarmee jezelf te geven
ben gevlucht
happend naar
frissere lucht heb
mezelf bezworen nooit
meer te luisteren naar
koren met depri…
De spekgladde wegen, de sneeuw en het ijs, een gevaar
Wat was ik eenzaam, zielig, ja, écht dépri, werd ik gewaar.
Laatst las ik een goed boek: winters verweer
De lieve schrijver was in kille perioden ook en stille mijnheer.…
schat
geloof ik heilig in die ene God der vaderen
dan mis ik de verbinding in spiritualiteit
met hele stammen soortgenoten tegelijkertijd
maar heb ik mij wel veilig weten in te kaderen
zo blijf ik bewust onbewust en onderbewust
een strijdtoneel van instinct impuls streving en gevoel
en vraag me af gebeurt er zo maar wat of is er doel
om depri…
Het is een beetje door de media, door wat ik lees en zie
Ik word er niet echt vrolijk van, zelfs een beetje depri
Wilders ideeën zijn mij te wild en die van Wouter weer te mild
Crises in ons eigen land
Wegens managers met te gulle hand
Gezondheidszorg kapot gemaakt
Een arbeider die voor zijn salaris staakt
Zo erg als in derde wereld landen…