Ons grote lichaam heeft geen gezicht
niemand ziet dat wij het zijn
het is kerosine
de Djinn die ons alles brengt
met een onzichtbaar spoor
van vernieling
voetafdrukken die plattrapten
indeukten en verzuurden
allemaal voor ons
Ik verschans me in mijn huis
vol oude spullen, gerepareerd
met liefde die geen dierenleed eet
Dag vogels,…
Als zij haar ogen sluit
hoort zij de zachte klop
maar weet van geen pas
geen fiat geen poort
Hier entert iemand die
niet om welkom vraagt
en vrij van zin en ding
ook buiten binnen staat
De djinn die ontastbaar
door haar nachten slentert
en haar liefde dumpt in
een cirkel zonder center
Uit dood keert zij weer
naar stad, huis, lijf…
zelfgekozen en
geheime codes
het magic touchscreen
als een wonderlamp
van Alladin, Alice in
Wonderland
een jonkvrouw met haar polychrome grillen
kaleidoscopisch, wat ze maar
zou willen
In een woestijnlandschap
als een nomade
heb ik mijn hart al drieëntwintig jaren
verpand aan een verzend-
gemachtigde
een multicolor djinn…
Verplaats je dan in een aardige djinn.
En spring vanaf de speeltafel
naar het dichtstbijzijnde labium.
Frivool stroomt een luwe wind
door mijn artistieke haren.
Want inmiddels is de organist
zeer nieuwsgierig aangeschoven
en nodigt me spelend naar de Quint.
Ik wurm me door de frontpijpen...…