Er ontstijgt, als angstzweet,
een keur van tranen aan dat oog, en de milde maan,
die improviseert opeens een pettycoat rond z'n slagerskop,
waarvan eigenlijk een afglans van goedheid, harmonie
dient uit te gaan, en uit dit strijdperk van verlangen
treedt zonder omwegen de overwinnares, in haar armen
een besluit als een doodgeboren baby.…
Er ontstijgt, als angstzweet,
een keur van tranen aan dat oog, en de milde maan,
die improviseert opeens een petticoat rond z'n slagerskop,
waarvan eigenlijk een afglans van goedheid, harmonie
dient uit te gaan, en uit dit strijdperk van verlangen
treedt zonder omwegen de overwinnares, in haar armen
een besluit als een doodgeboren baby.…
en afstervende ledematen
soms tot een kunst,
verheven of fijnbesnaard
o, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld
ik aanschouw jou, Andro
nu als lijk uitgestreken,
de handen gekruist,
in een ongelijke strijd
het leven verloren,
gevochten voor de vrije
doodgeboren…