Wicklow
netgedicht
in groen stapelen
ruggen zich naar achter
waartussen nevel kleeft
als grijze klei aan dikke kammen
de kleine ruïne
is door steen en tijd
van enkel voorgevel met raam
tot standbeeld verworden
tegen de zachtgrijze hemel
grenst de kim
aan gele korenvelden
scherp geaderd in tinten
en zo een hoogte kleuren
de stroming kent
blauw ruisend…