Netgedichten

netgedicht (nr. 33.973):

Wicklow

in groen stapelen
ruggen zich naar achter
waartussen nevel kleeft
als grijze klei aan dikke kammen

de kleine ruïne
is door steen en tijd
van enkel voorgevel met raam
tot standbeeld verworden

tegen de zachtgrijze hemel
grenst de kim
aan gele korenvelden
scherp geaderd in tinten
en zo een hoogte kleuren

de stroming kent
blauw ruisend
bronwater

en bezingt
deze heilige plek
op de kruising der paden
waar natuur zichzelf is
en verval tot pure kunst verheft

daar voel ik knieën
in grind gepijnigd
waar stilte mij
in haar ritme heeft opgenomen

Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 30 juli 2010

h.sandt71

upcmail.nl

Geplaatst in de categorie: mystiek

eire

3.4 met 16 stemmen

320

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: pama
Datum:: 31 juli 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Het is goed toeven in de "irish mist " waarna een paar glazen, de wolken en tijd lijken stil te staan. Prachtig beeldend verwoord.

Naam:: switi lobi
Datum:: 30 juli 2010
Email:: acm.visserquicknet.nl; Wat prachtig Hans.

Geef je reactie op deze inzending: