Alle inzendingen over frans

Michael Jackson klopte aan bij Sint Pieter aan de poort, maar die liet terstond verstaan dat hij van die blanke man met wipneus en rode lippen nooit ofte nimmer had gehoord. Hij zocht vlug in de archieven, want Sint Pieter - steeds integer - gelooft niet zomaar iedereen en zei tot Michael Jackson: 'Neen, volgens je geboortebrieven ben…

In Parijs, onder een brug werd een jongeman gevonden, 't hoofd bebloed van diepe wonden en een messteek in z'n rug... Dag papa, zegde hij fier, ik ga heel veel geld verdienen en er jullie mee bedienen als ik weer terug ben hier. Dag klein zusje, lieve meid, wat zal ik je erg missen, ik moest dit zo snel beslissen maar 'k zal terug…

sigaret in de mondhoek slinger ik verf op het linnen, ruik aan vrouwen, benauwde ogenblikken kruipt spijt voorbij, ik staar u aan. Men neme mij al mijn dromen af, ontwaak ik in een ander bad. Ik sleep met flessen drank, ik laat maar weten, tot het breken van de ochtend, nieuwe uren zich gaan vullen, waar het donker van daarnet, laat ik mijn…

Zachtjes knijpt hij in haar hand en fluistert haar iets toe. Zij lacht ietwat verlegen en antwoordt onopvallend: 'Je weet toch dat 'k dat doe'. Kerkdeuren zwaaien open voor bruidegom en bruid. Kwistig wordt er rondgestrooid met wensen en met rijst. De bruidsmars weerklinkt luid. Zij ondersteunt zijn arm, 'Doe jij maar rustig aan'.…

In de zwoele augustusnacht als de maan haar kraters toont en de sterren samenklitten tot een reuzendiamant. Wanneer Venus aan het zenith troont en verliefden samenzitten aan het grote uitstalraam van de kosmische toverij... In die satijnen zomernacht, als geritsel zelfs lawaai is en de versgestreken lakens een zweem van rozengeur verhullen…

Mag 'k mij even voorstellen, ik ben Theodoor, de vlieg. Ik ga je iets fraais vertellen, je mag me doodslaan als ik lieg. 'k Ben een vlieg en vlieg en vlieg maar soms moet 'k toch eens rusten, en dan liefst van al op dingen die jullie, mensen zo graag lusten. Ik land graag op een lapje vlees of een stukje vers gebak of op de rand van de…

Vandaag voel ik mij onverklaarbaar, 'k voel mij onverklaarbaar goed. Als een zomerdag in 't voorjaar, met een zachte warme gloed lijkt het mij te overspoelen, een soort van oertevredenheid. Kan een mens zich zo goed voelen, van alle negatiefs bevrijd? De lucht lijkt naar anijs te geuren, anijs, vanille en kaneel. Het landschap schildert…

Luieren, liggen, lanterfanten zomerfilm van op m'n rug blauwe hemel, witte lijnen vliegtuig heen, vliegtuig terug. Alles zindert, alles schittert in de gouden zonneschijn... zonneschijn, zonnebril, zonnebloem bij 't ontbijt, bij de tafel bijgezoem warme avond, horizon, gouden bol parasol, terrasjes vol, cholesterol. Elke oogopslag betovert…

De nachtwakers sigaret gooit vonken in de zweterige dondernacht. Hijgend loopt zijn hond voorop. Angstig om naderend gerommel uit de grijze doorgezakte hemel draait hij meelijwekkend z'n kop. De weerhaan op de klokketoren zet zich piepend naar de wind, een kat vlucht weg, een deur klapt dicht en in de verte huilt een kind, op de daken regengetrommel…

Niet door 't strijden om macht, voor religie of ander mom. Niet van honger of van dorst of door eindeloos winstbejag. Niet door 't vallen van 'de bom' komt de ganse mensheid om. Niet doordat men wouden velt of door CO2 uitstoot. Niet door 't gat in de ozonlaag of omdat het poolijs smelt. Niet aan vuur of watersnood gaat de wereldbevolking…

Hoog, sierlijk, vrij, beschreef hij cirkels in 't azuur, cirkels en triomfbogen met vleugels als zeilen die na 't stijgen, op de duur nauwelijks nog bewogen. Spiedde het landschap, diep benee, zeer gebrand op prooi ergens in de groene loverzee moest en zou hij vinden want in de ijle rotsplooi, hongerige kuikens, nimmer tevree. Een schot…

Tegen het oude hek, gehurkt, z'n hoofd een beetje schuin, wijl hij aan z'n pijpke lurkt, overschouwend 'hun' mooie tuin, dwalen zijn gedachten naar het leven met lieve Katrijn. Kon hij één moment maar, kon hij even nog bij haar zijn... zitten op het kleine bankje bij de japanse kerselaar, 't is niet eens zo lang geleden, nog maar iets meer…

'Opvliegers, Eerwaarde zuster', had de dokter haar gezegd, 'niets om in paniek te raken, 't heeft met leeftijd veel te maken, 't is het lichaam dat verandert' had hij duidelijk uitgelegd. Maar de non, vroom en devoot en voor dokters als de dood had geen enkel woord begrepen van dit nieuwe fenomeen. 'Ben ik werkelijk zo veranderd', vroeg…

Daar ruist geen idee meer, daar knettert geen krachtveld. Wat ritselt moet zijn; een houtkever, molm, een papierparasiet. Achter kalfsleer en titels verstomde de wereld. Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift van geuren uit zomerse tuinen dicht bij de hor, een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel voor zij verdween in gindse donkere allee…

Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten; Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind, En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind. Maar vroeger, toen Hoogmogenden der Staten Daar in de zomer poosden van 't bewind, En staat en krijg voor…

Fictie heeft zich opgedrongen, tijd draait tegenwijzerzin, 't ouder worden is bedwongen want van man word ik terug jongen tegen de natuurwet in. Haren worden gladgestreken, de riem stevig aangesjord want 't is duidelijk gebleken dat meer naar mij wordt gekeken naarmate ik jonger word. Eelt verdwijnt weer van m'n handen, 'k ga weer blozen…

Lieflijk dorpje van weleer waar is je charme gebleven? Je moest wel met je tijd mee maar is er niet wat overdreven? Je groene weiden zijn veranderd in grote, drukke wijken, je paadjes in betonnen banen waarlangs 'fermettes' prijken. Het kerkje bij de lindeboom was ooit je middelpunt. Nu wordt jou zelfs pastorij of kroeg niet meer gegund…

Zijn foto baadt in 't morgenlicht wanneer de gordijntjes opengaan. Als dagelijks ochtendritueel steekt zij twee kleine kaarsjes aan en bidt dan voor z'n zielerust want niets voor hem is haar teveel. 'Ik zet alvast een kopje thee, zal ik een boterham voor je smeren, eentje met kaas, dat heb je graag'. Fluisterend blijft zij fantaseren,…

Wat kan een koekoek meer dan een mus, hij roept steeds koekoek, maar klaart nooit een klus. Hij bouwt geen nest, doet flink z'n best niets te presteren, komt er iets vrij, legt hij z'n ei er heel gauw bij. En hij roept koekoek, 'k heb 't weer voor elkaar, ik ben weer, koekoek, klaar voor een jaar, geen torenvalk of slome alk kan daaraan…

Zachte kleuren, milde tijden, na het brute zomergeweld. Iets van rust, bijna symbolisch, wat bezadigd, melancholisch, nu het jaar flink overhelt. Nevelslierten, lucht aan flarden, dauwparels in een spinnenrag, stralenbundels door gebladerte van een koperen, omfloerste zon. Hoe glorieus begint deze dag! Wat kan meer poëtisch stemmen dan…

'Morgen' wordt veel te gauw 'gisteren' 'jong' verandert zo vlug in 'oud' 'toekomst' glijdt razendsnel naar 'verleden', daarom wil ik 'nu' niet missen..., voor geen goud!…

Stel, het wordt nooit meer licht, de zon verbergt haar aangezicht. Weg met bloei en kleurenpracht, vanaf morgen blijft het altijd nacht. Weg blauwe lucht en regenboog, niets streelt langer nog ons oog. Weg horizon en vergezicht, stel, het wordt nooit meer licht! Stel, het wordt nooit meer nacht, wie heeft daaraan ooit gedacht. Weg de sterren…

Praat regelmatig tegen planten, schenk meer aandacht aan natuur maar vind je een boom omhelzen saai en hou je meer van avontuur probeer het dan eens met een haai of met een kudde olifanten.…

Wolken jagen, wolken drijven naar de lage einder toe, dreigend schuiven ze voorbij, schijnbaar van het torsen moe. Dra kunnen zij het niet meer dragen, lossen ze de regenvloed, zware druppels storten neder, zwaar, loodzwaar als mijn gemoed. Iets onheilspellends lijkt op handen. In de verte de eerste regenzuil, 'k voel een felle weemoed branden…

Ik was er eerst, kakelde de kip, die grote eer behoort aan mij want ik ben zoals ze zeggen er altijd als de kippen bij. Trouwens, ik moest jou nog leggen dus zonder kip is er geen ei! 't Is niet waar, gij dom kieken, ik was eerst en geef je deze tip: stop je dwaze kippendromen, met jouw verhaal maak ik schoon schip. Trouwens, jij bent toch…

Gitaar bengelend aan z'n schouder verscheen daar plots de jonge god, bovenlip wat schuin omhoog in een uitdagend grimas, vetkuif glimmend in de spotlights. Wat wou'k toen graag dat ik hem was. Bij bosjes vielen meisjes flauw, 'one for the money, two for the show'. Hij greep naar de microfoon, het publiek wachtte ademloos. Heupwiegend en…

Hou je niet van hard labeur zet de job dan naar je hand. Niet meteen soliciteren maar ga eerst een keer proberen als je houd van zee en zand, als beginnend pickpocket op een naturistenstrand.…

Jij staat, o prachtig bosjuweel met rode hoed getooid, met hippe, witte stippen besprenkeld en bestrooid op stevige voet van wit fluweel te schitteren in het groene mos of simpel tussen laag struweel als pronkstuk van het najaarsbos. Terwijl natuur langzaam berust in nazomerse dagen kom jij tussen zieltogend lover nog snel om aandacht vragen…

Eerwaarde vader, ik heb gezondigd, ik heb aan de wereld iets verkondigd dat helemaal niet de waarheid was want ik ben een liegende lorejas. - Wat verzuurt toch zo je leven, - welke zonde heb jij bedreven, - waarom spreek je op zulke toon? - Zeg het mij eens gauw, mijn zoon. Je hebt me zeker al herkend, eens was ik je president. Mijn macht…

'k Bezocht vannacht in een droom het meest bizarre boerenfeest. En al was ik niet uitgenodigd, dat verwondert mij nog het meest, ben 'k er toch naartoe geweest. Het feestvarken en de sloddervos waren al een tijdje dronken toen de stropdas binnenkwam, zich een glas had ingeschonken en de bakvis overnam. De WC-eend en de luistervink trokken…