Alle inzendingen over geb

De bloem, die, in de lente, Te zorg'loos, 't hartje opent, Gevoelt de gure vlagen, De zware hand der kwijning. Dit zij, ô lieve meisjes! Dit zij uw gulden spiegel: Ontsluit uw teder hart, niet Te zorg'loos, voor de mannen! Leer eerst hun deugden kennen; Zie steeds hun liefde groeien: En open dan uw harte! Dan blijft…

Behoorde Reich tot de avant-gardisten Die stukken schreven voor kleine bezetting En nootversiering legden aan de ketting Met Glass was hij een der minimalisten Ongelimiteerde in de tijd verlopende Ritmische, repetitieve frasen Subtiele consonantenvariaties Metamorfosen in een transformatie Bij Glass de blazers, orgels…

Het zal je maar overkomen geen toestemming en geen intake toch permanent opgenomen in de Koninklijke Bibliotheek Zonder gerechtelijk bevel of Ministerieel Ambtsbericht werd poëet Pom Wolff eruit gelicht misschien wel te tuk op een rel Ik dacht zo'n inbreuk op de wet maakt die dichter breed voor volksverzet draagbaar ook voor niet al te…

I We lopen, beiden, aan de Waterkant Je kijkt me aan maar ziet me niet Alsof de wereld door je iris vliedt Ik begrijp: ik zit al aan je binnenkant II De mensen willen je naar hún beeld en gelijkenis kneden als een golem, uit modder, zwijgend en zonder rede, een dommekracht, zeven maal omlópen: “Shanti, shanti, dahat, dahat”. Zij lezen…

Il nome della Rosa is Umberto Eco's magnum opus De naam klinkt als barokmuziek Hij was auteur, mediëvist En hooggeleerd in semiotiek De hoofdfiguur schreef wat hij wist En legde 't vast in een kroniek In Noord-Italië trad hij In de Benedictijner Orde Als jong novice in een abdij Aan de hand van 'n oude frater, William…

Ietje Heermina GEB. 06-09- 1954 overleden 18-09-2015 Daar lig je dan, terwijl het niet zou mogen, daar rust je dan terwijl het niet zo mag zijn, daar ben je terwijl wij met zijn allen zo intens verdrietig zijn.…

nijntje wist niet wat haar overkwam want, omdat ze vijftig was geworden, trokken kindertjes in hele horden naar haar feestje in madurodam. hopelijk, voor deze kinderschaar, wordt dick bruna minstens honderd jaar.…

Ik houd je woorden In mijn hand - Een schelp vol verzen Die jij voor ons achterliet, Je band met de Eeuwige, Met zijn onvolprezen natuur, De schepping die Hij Voor jou en mij achterliet - Ik doe mijn ogen dicht En draag mijn jaren in de hand, Droom van mijn studentenjaren Waarin jij ons begeleiden mocht In de zoektocht van ons…

H., geb. d.d. 16-07-1994 te Alkmaar(een echte kreeft)?…

Sprekend de moeder wat lijkt zij/hij op z’n vader op z’n opa, oma, tante, oom, neef, nicht uiterlijk vertoon allemaal bij de geboorte, het nieuwe leven van een baby, mensenkind; meisje/jongen het is de toon die de muziek maakt afwachten dus, zijn/haar smaak gun het kind z’n eige z’n eigen unieke ik sprekend zichzelf!…

In The Waste Land verbeeldt Eliot het Grand échec, de Grote desillusie van The Great War, de Eerste Wereldoorlog, In de geseculariseerde stad heerst geestelijke leegte en verval in contrast met de heroïek van Rome Maar The Waste Land is meer dan dat: een bewust gewaarworden, gevoelen van een morele grandeur en tegelijk…

Ik draag dit gedicht op aan mijn zo’n levendige en vooral meegenietende concertbuurvrouw uit Alkmaar(geb. Den Helder) met haar mooie kanten jurk en rode lippen en aan de componist de maestro Bernard van Beurden en zijn lieve meelevende en zorgzame vrouw.…

Een cowboy uit een dorp in de Midwest Zag hoe zijn broers, z'n vader en z'n moeder Hun dagen sleten, twee als geitenhoeder, De andere als stalknecht in de mest Van koeien - deed wel mee, met tegenzin Maar trok de wijde wereld liever in Z'n bleek gleed langs de uitgestrekte velden De heuvels en de verre horizon De sky was leeg en leek…

Tussen Pruisen en Silezië, En 't rijk der tsaren en Galicië Lag ooit het 'Congres Koninkrijk' van Polen Zo werd althans na 't Weens Congres bevolen *) Daar, in hoofdstad Warschau werd geboren Maria Salomea, naam: Sklodowska Haar vader was er mathematicus Zelf deed zij Physica, als physicus Of physica - ach, 't kan me nu niet storen…

Ook in Leek worden ze van huis opgehaald, de Holocaust begint bij de eigen voordeur. De Drachtster tram brengt ze naar de Stad, vandaar gaan ze met de trein naar Westerbork, Laatste halte vóór Auschwitz, laatste halte voor het allerlaatste einde. Veel te eten en te drinken zullen ze niet krijgen onderweg, misschien bij aankomst Een…

Zij zong van paradiso Indië En eenmaal in haar nieuwe vaderland Van cimeroni en van brandend zand Zelfs 't nieuwe volkslied van Maleisië In 't kikkerland bezong ze soerabaay Haar private dancer was een liefdeslied Al rees haar ster, proud mary zong ze niet Te zoet voor river deep en mountain high Zij was geen podiumbeest als miss…