Alle inzendingen over gemis OR verlangen

Diep verborgen in het schaduwrijk gebied zie je tranen om wat is In het licht zie je het niet Niemand ziet het stil verdriet, het gemis Het verlangen gevangen Kleurrijke bloemenpracht fladderende vlinders dansende libellen kabbelend water wuivend riet statige zwanen In lommerrijk gebied zie je al die tranen niet…

Ik kan niet dichten al sla je me met een hamer ik kan wel mooi zingen vraag maar aan mijn badkamer Toch heb ik een blauw vermoeden dat er een gedicht in me zit of een lied van verlangen, belofte, liefde en gemis Snelle dagen splijten ons uiteen en voegen ons weer samen steen voor steen metselen we aan dit huis en nestelen ons in geborgenheid…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Alles gaat door ook mijn leven stort niet in maar het gemis De wond die in mij bloedt om wat had kunnen zijn dat warme bloed dat gemis Jij kende mij zoals ik gekend wil zijn zo dubbel is mijn gemis Jouw schoonheid moeten gaan zien in andere wonderen van mensen in het gemis…

Zoet is het verlangen en zuur de leegte zout zijn mijn tranen Zoet is je strelen en zuur het gemis zout is de hartstocht Zoet is je aanraking en zuur de eenzaamheid zout zijn jouw streken Zoet zijn jouw kussen en zuur is je afwezigheid zout is het leven Zoet is de liefde en zuur is het ontbreken zout is je passie…

Dierbaar met een vurige obsessie deelt zij haar bezielde gemis gekend in verontschuldiging. Een verlangen dat identiek schijnt met gevoelens in donkere dagen door een vurige omarming.…

Zachte geur van bloemen De wilde wingerd komt dichterbij Dit verlangen kan ik niet benoemen Dit lege mijmeren in mei Liefde lijkt geen uitdaging meer Hoewel ze dat nog is Ik spiegel mezelf zoveel voor Uit angst voor eenzaam gemis Te chaotisch voor verbintenis Maar niet weer een vlucht In de prilheid reeds ergernis Weer maak ik van liefde…

dromen om te overleven in een wereld van gemis en van verdriet compensatie van beloften die niet werden ingelost van verlangen dat niet werd gestild toen een kind nog vol verwachting van wat komen zou nu volwassen lege handen vol met zoveel wat niet is op zoek naar troost voor wat niet kwam wie ik ben die blijf ik wat er ook gebeurt droom…

De zomer tovert alles zo mooi En toch voel ik mij zo alleen Overvallen door eenzaamheid Mis ik jouw armen om me heen Het zijn vaak van die momenten Vol van verdriet en tegenslag Dat ik er alles voor zou laten Als ik jou weer eventjes zag Gewoon een liefdevolle knuffel Mijn wang tegen jouw gezicht Zodat ik weer rustig verder kan Door…

Als een schaduw volg je mij Ik voel je dicht tegen me aan Draag je mee en houd je vast Ik kan je maar niet laten gaan Als een visioen vol verlangen Zweef jij zomaar om mij heen Verstrikt geraakt in mijn hart Licht van liefde zwaar als steen Als in een waas ruik ik je geur Heerlijk zoet en zo vertrouwd Zo dicht bij mij en toch alleen Verloren…

Was ik maar een auto van blik Met hier en daar een kleine deuk Dan zou je mij vast verwelkomen Als plaatwerker vind je dat wel leuk Je zou je vast over mij ontfermen En stond je in je garage knus en klein Mij met je mooie handen te betasten Wat een heerlijk gevoel zou dat zijn Ach was ik maar een auto met schade Daarvan kreeg ik vast geen…

Het zijn de kleine dingen Die ik nu zo van je mis Gewoon die lieve glimlach Jouw geur heerlijk en fris Een arm zacht om me heen Je stem vol genegenheid De manier waarop je loopt Ik raak dat beeld niet kwijt De heerlijke brutale ogen Ondeugend en puberaal Charmant en toch teder Ik mis het ……..allemaal…

Jij wist de liefde uit mijn hart te kijken Mijn wangen te kleuren met een blik De gewone dingen speciaal te maken Elke aanraking van jou was pure magic Jij wist mijn dromen levend te maken Kon de nacht omtoveren tot een paradijs Je kon mij blij maken met een lief gebaar Jouw kussen presenteren als godenspijs Jij kon mij zomaar laten zweven…

Ik had je nog willen zeggen Dat de tijd heeft stil gestaan Mijn hart nog vol van jou is Het gevoel niet weg wil gaan Ik had je nog willen kussen Op die overheerlijke mond Nog stiekem willen proeven Waar ik ooit de passie vond Ik had je nog willen strelen Gewoon voor een moment Zinderend zacht en teder… Omdat jij de allerliefste bent…

hoe jij en ik vier uren van elkaar gescheiden hetzelfde doen jij wast af en ik droog de vaat, even later wisselen wij elkaar af het gebeurt onafhankelijk van elkaar: wij niezen op hetzelfde ogenblik komt van het afwaswater en nog eens en nog eens morgen wordt het mooi weer hoewel de verwachtingen regen en harde wind voorspellen…

Oh, Kon ik bij de sterren Die eens Mijn schatten waren Ik haalde Ze direct omlaag Zij, die mij Mijn leven Leven lieten Ik mocht En mag ze graag Te lang Heb ik hen moeten missen Te lang Was het voor mij te stil Kom weer bij mij In mijn omarming Dat... Is alles wat ik wil…

Ook hier waren sterren in een koude nacht voorbodes van een Elfstedentocht Snurken en schurken eindelijk voorbij een warme douche wacht, nadat bokalen met vloeibaar goud zijn gevuld Wat de dag verder nog brengt hij kan niet meer stuk Hoe afwezigheid van slaapgeluid een nieuwe morgen vult Ik hoop dat jij nog slaapt het is hier zes uur drie…

Wolken kondigen jouw terugkeer aan zuidenwind in de zeilen van de boten tegen de stroom in naar mij Herfst kwam, winter ging voorbij Jouw gewaden hangen te luchten vangen de lentegeuren uit de tuin waarin alleen jij mijn gedachten nog steeds gevangen houdt…

De esdoorn houdt in zijn wintertakken de wassende maan op haar plaats Een late gans vliegt door de nacht Het onvermoeibare water van de rivier draagt een boot naar de zee, die wacht Takken wijken, maan slaat op de vlucht…

besta jij uit gedacht of stof van dromen nam jij vorm in mij zoals verlangen naar geld even later tien euro vond Leven wij kort en hevig ontelbare momenten met en voor elkaar Wij krijgen het geheel niet opgeteld Er is geen oplossing klaar Dus zoeken wij ver van elkaar de ruimte, die ons nodig heeft maken…

Jij verandert steeds, je wilt me niet, en ik mis -- wat niet is geweest.…

De zon zakt achter de hoge bomen duiven vangen het laatste, blinkende licht vleugels zoemen door de lucht Jij zweeft hier ergens rond woorden, die je sprak, zinnen, die jij zorgvuldig formuleerde, waarbij jij mij diep in de ogen keek, alsof daar ergens iets ontweek vanwege dagen zonder lichaam De geuren die je droeg zo vol van jou het…

Ik leef steeds in het leven van liefde, hoop en verlangen als het ware in een droomverhaal van hunkering naar echte liefde het intieme van een eerste zoen en het is geen publiekelijk geheim jij hebt mij in die droom gevangen ging met mijn mannenhart aan de haal plaatste jouw ogen in het droomverhaal.…

Jung laten we voorbijgaan al die uren van gepraat van verbonden voelen met nutteloos geblaat Zouden we niet beter dansen hopseflopsen tot de wereld vergaat? Laat het sneeuwen in het hoofd nieuwe maagdelijkheid ontdekken voorbij blijft, het is geweest zout van tranen, het doet slakken wijken van het eeuwige pad Vliegend tapijtje met mot…

Het gaat om het scheppen van mogelijkheden het zelf op vele manieren te zijn Je herkent het aan de pijn van steeds opnieuw afscheid nemen en niet tevreden met wat is en zich schept in het heden Weer terug te komen en het voelen alsof je niet bent weggeweest Jij blijft maar in een toekomst geloven ik houd me bij het nu en wat voorbij is schuilt…

een overval van gemis…