Die Volkert schiet, als meester in het jennen,
nu onder duiven van de advocaat.
Die wordt daarom natuurlijk vreselijk kwaad
en laat zich dan ook zeer geërgerd kennen.
Maar Volkert neemt, als echte querulant,
gewoon weer eens het recht in eigen hand.…
wind en wolken jagen
blaadjes ritselen vlagen
smoren ochtendrood
wolkenflarden vlagen
het licht uit de dagen
langs de Grenzweg
de Westweg
waait de dood
de Walchumer Schloot
doet de grens voor
oneindig rechtdoor
vanaf Sustrum Moor
somber verlaten
lopen de straten
al maar rechtdoor
gevangenen zwoegen
een meter diep ploegen
met schoppen…
neuken
eindeloos omhoog krikken
dit is geen terechtwijzing
dit is geen terechtwijzing
dit is geloof
grote woorden waar we bang voor moeten zijn
dacht het niet
roep de macht uit over je eigen woordenboek
voel je niet schuldig als je de agenten
een grote mond geeft
neem de verantwoordelijkheid voor je geluk
geen gevangenen…
in de bloeiende
binnenplaats
groeit de liefde
voor het leven:
pepers en tomaten
wonen gebroederlijk
naast elkaar in
het huis van glas
de levenslang gestrafte
buigt het hoofd
aandachtige handen
koesteren
het kwetsbare in een
begrensde wereld:
buiten in de
binnenplaats
het patina van
de tijd legt een
zachte sluier…
hij pakt het kleinste boek
de mooiste van Emily
hé Emilia! de naam van
zijn moeder
hij weet niet wat
de mooiste van Emily zijn
het zijn gedichten korter
dan een verhaal mooi!
hij weet nog niet dat zij
zich opsloot om vrij te zijn
hij weet alleen dat hij mooi
drie dagen eerder vrijkomt
als hij de mooiste van Emily
Dickinson heeft…
Jij zong over liefde, bergen en zeeën. En vrijheid
voor Chili uiteraard, maar ook voor ons.
Je bracht troost, solidariteit en blijheid
voor je volk in verdrukking, dus ook voor ons.
In het stadion werd je stem gesmoord;
lachend sloegen ze juist je handen kapot.
Daarna werd je met 30 kogels vermoord,
want hun zieke geest was totaal verrot.…