Dan mijmerend onder de loodzware cadans van vergeten zweet en gezwoeg. Enkel stoppend voor noodzakelijk gevoeg, of… een kus van onverhulde reflectie,
vol affectie.
Het stuur is de pedalen kwijt, dorstend naar eeuwige roest die rust.…
omsomberd,
Oranjig, geomberd;
Van dagbreek naar zonsondergang,
Beglimpt door zijn vlerkjes
En deugdzame werkjes,
Om't goudstaafje gaat zijn gang;
Daar wrocht in zijn kelder,
Door donker, door helder,
Er kneedt en krabbelt mij voor,
Om al wat zal zoemen
Op duizenden bloemen
De komende zomer door;
Is 't al mij genoeg,
En 'k lach om gezwoeg…
mijn oog
Licht sterker dan de zon doch het staat niet hoog
Het is geen boze bliksem of duistere donder
Wat zou het zijn is dit misschien mijn wonder
Ginds ga ik, zwiepend en zwaaiend, klotsend en draaiend
Groter word het licht maar toch de wind is nog laaiend
Golven vezwinden tot rust komt mijn gehavende boeg
Wijkende winden beindigen mijn gezwoeg…