532 resultaten.
NAVO-top
netgedicht
2.6 met 8 stemmen
159 In het land van de molenwieken
draait men er niet omheen of toch ook weer wel
alle redenen daartoe zijn zichtbaar geworden
aan de top, bovenop het naderend onheil
als ‘t gevaar afstand al weet te overwinnen
zal het nog meer nodig zijn te verenigen
terwijl het hart overslaat, jonge mannen
de nacht van hun laatste adem vinden
met sterke…
Schertsschaduw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
62 Meanderend in maalmist
dolend in het dwaaldonker
waait de wanhoopswind
over mijn gedachtegolven
Een zwaarzwarte ziel
drukkend duisterdiep
lamleeg lichaam
zinloos zijn
Schertsschaduw
schelschimmend
laat mij los
en vrij…
Nestwarmte
netgedicht
3.4 met 8 stemmen
317 Op elk moment meer dan welkom
opengesperde snavels, reikhalzend
warmte ontvangen voelt als aangekleed
ook toen de veerpennen nog ontbraken,
en bij elke terugblik glanst het verenkleed
nu ouderzorg en toewijding zijn gevlogen
blijft ‘t gemis aan nestwarmte ronddwalen
wat schrale takken zijn gebleven
destijds met zorg bijeen gesprokkeld…
De warme gelijkenis
netgedicht
3.7 met 9 stemmen
445 Warmte kent meerdere gezichten
dan enkel zonnestralen op de huid,
gelijkenissen werpen niet alleen licht
bevatten ook een warme boodschap
die met eigenheid en opwekkingen
tastbare verschillen doen verzachten
ook al is daar afstand in gekomen..
daar wendingen een eigen afslag nemen
een vader van nature beschermer
verliest de thuisweg niet…
Op drift
netgedicht
4.1 met 18 stemmen
546 Onbedoeld zoekend naar antwoorden
vergeet prangende vragen, zij waren
net pas onderweg met sneller ademen
de zon weigerde onder te gaan
de jasmijn bloeide het hele jaar
de tijd van wijn zonder glazen
achteraf waren er genoeg vragen
om bedachtzaam bij stil te staan
zij hadden het niet in de gaten
beiden het glas half gevuld
zij zien…
Holland schilderachtig.. op zijn mooist
netgedicht
3.7 met 46 stemmen
2.262 Omsloten door waterrijke natuur
leidt het oude pad naar een hoeve,
een lofzang dreigt verloren te gaan
veranderingen ongewild meedogenloos
kaatsen weerbarstige wolken in ‘t water,
evenwel omfloersen ze de lucht
mede tot bedaren
al eeuwen met penseel gevangen
staat de tijd onwerkelijk lang stil,
toch zowel sierlijk als onbewogen
schilderen…
De koningin van de Stille Zuidzee
netgedicht
3.7 met 18 stemmen
518 Badend in zachte ochtendmist
ontwaken geliefden, stevig omarmd
zeemeerminnen zingen een heimelijk lied
‘t zeegeluid kabbelt daar doorheen
de baai in vuurgouden gloed gestoken
toont haar schoonheid en verleiding daarmee,
het weerzien een onhoudbaar verlangen
naar.. door Tony Bennett en anderen
vaak bejubelde en bezongen..
koningin van de…
Ik heb je lief
netgedicht
3.2 met 35 stemmen
613 Door diepe beeken stroomt verlangen
vervuld is mijn hart dat haar bron verkoos
te monden in de glooiing van het Limburgse..
zacht en verfrissend kersenrood dat druppelt
door de kerven, maken een warme gloed
dubbele voldoening schenkt ze boven
tussen bron en monding gebogen
kom mijn schoone..
dan strengelen wij samen
naar smachtende…
De sierlijke zwaan
netgedicht
3.6 met 11 stemmen
586 In een stroomversnelling
gaan de dagen en de rivier voorbij
een enkele zwaan in ‘t spaarzame licht
op het kompas voor de doorstromers
en dromers wijst een rivierbedding
naar mogelijk meer geborgenheid
haar gedreven bewegingen
die doorgaans nopen tot enige bijsturing,
zijn onstuimig, evenwel sierlijker kan het niet zijn..
een enkele…
Mijn bloed kruipt van waar het thuis hoort
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
631 Op het oog een aandoenlijk tafereel
twee ranken die samenkomen
hun onderlinge oorsprong één geheel,
te vroeg nog om al te delen
gelukkig zijn heeft meerdere kanten
jonge loten groeien verbazend snel
met snoeien even een pijnlijk moment
om bij stil te moeten staan, terwijl hun
wortels aansporen verder te gaan
veel jaarwisselingen…
Eerste zonnestralen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
453 Met alle macht ben ik niks om ze
te verzetten de lichtloze dagen,
voor de tijd vooruit valt ‘t te bezien
hoe ‘t daglicht kan bijdragen
met uitgestoken hand
de juiste weg terug te vinden
naar het moment dat we heerlijk dwaalden
elkaar voor het eerst in ‘t echt zagen
hoe mijn ogen ook blijven knipperen
jouw lach schemert daar doorheen
bij…
De nachtegaal zingt
netgedicht
3.9 met 33 stemmen
1.659 Jij bent mijn vrouw,
jouw hand omgekeerd in mijn hand
luister hoe de nachtegaal zingt
licht bevlogen.. kan zwaar bekoren
geliefden vervreemden van stiltes
samen zwijgen maakt stilte verdacht
wat geeft het? zij horen bij de nacht
mijn hand omgekeerd in jouw hand
ook nu de nachtegaal overwintert en
‘t lentegevoel aan ons overlaat.…
Sinterklaas
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
299 In het holst van de nacht
maanlicht drapeert gezag door de bomen
mijter en mantel veroveren het land
een oud gebruik met voetsporen
het verlangen heeft altijd bestaan
naar een wereld gevuld met beloftes
het kleed schittert om de brengers
van de welkom geheten dageraad
de fraaie vermommingen spiegelen
hoe wij de werkelijkheid omdraaien…
Jeugddromen
netgedicht
3.8 met 9 stemmen
513 In de dagen van zijn jeugd
vult de wereld zich met kleurige ballonnen
zijn verwachtingen verbleekten nog niet
de reis was nog maar net begonnen
gedacht dat deze jaren zouden meetellen
met de precisie van getallen die hij vergat
en dagen alsmaar verder deden opdelen
in nieuwe ervaringen waarbij het aardse
veel zwaarder weegt dan jeugddromen…
Vriendschap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
440 Mijn vrienden zijn op afstand
dezelfden gebleven, voor mij
brengt terugblikken geen maren
vanzelfsprekend ‘doodgewoon’
ontsluiten ogen werkelijkheden
zonder ze te hoeven afvragen
en waar onze gedachten
aan blijvende vriendschappen
onaangedaan zijn gebleven
vind ook jij mijn vriend
een gestreeld hart.…
Weerschijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
376 Een wonderlijk stilleven
ademt kunst met zacht tegenlicht,
Denkbeeldig door passie gedreven
dragen stapelwolken hun bijzonder gewicht
Zowel bij dag als bij nacht
sprenkelen zij met hemelwater
zilver en goud over de golven
In al wat liefde schenken kan
is weerschijn haar kracht
geworden.…
Leef!
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
383 Er is zo veel muziek die mij nog niet verzadigd heeft.
Zo veel liefde om nog van te proeven.
Zo veel verhalen die nog verteld moeten worden.
Zo veel vergezichten die ik nog niet gezien heb.
Zo veel wegen die ik niet bewandeld heb.
Zo veel zonsondergangen die ik nog niet bewonderd heb.
Zo veel ademtochten, zo veel kansen.
Zo veel om te…
Het lied van de oude zeeman
netgedicht
4.3 met 11 stemmen
949 Over grenzeloos verlangen
valt meer te zeggen..
Het opkomend tij is meeslepend,
verder weg van de woelige baren
vond de aan wal geraakte zeeman
zijn ‘rust’ zonder schip en albatros
dobberen geeft geen enkele zekerheid
bij een anker dat lijdzaam meebeweegt
het verlangen naar de wijde zee
bracht tevens zijn laatste tijding mee
het opkomend…
Een Haags hart klopt
netgedicht
4.6 met 20 stemmen
1.511 Mijn kloppend hart mist een opgaande lijn
voelt niet meer zo warm en vertrouwd
als de opwindende dagen van vroeger
zij bonkt als een sloophamer
almaar dansend op het ritme van de Marathon
waar ooit klanken galmden en het leven begon
haar echo’s klinken door in het Paard van Troje
die de zestiger jaren laten voortleven,
een reünie is een…
Dauwdruppels
netgedicht
4.9 met 27 stemmen
1.445 In mij borrelt het.. overstijg jij mijn verzet
aan verlangen dat aansluit aan bedauwde ogen
waarachter geen plaats is voor het onbekende
dat zo kort en amechtig aan mijn horizon grenst..
alleen de onstuitbaren passen in jouw andere wereld
en mogen buiten de wankele treden naar werkelijkheid
rekenen op onverdeeld geluk.
In mij zetelt het ongewone…
Een uitgestoken hand
netgedicht
5.0 met 7 stemmen
278 Eigenheid leek monddood
alle klankkleur verdwenen
deed stilte eerst zwaar wegen
zelfs een bronzen geluksbrenger
warm en karaktervol in beeld
had veelzeggend gezwegen,
maar eenmaal “je eigen” voelen
en “met elkaar verbonden zijn”
is een geruststellend weten.…
Liefde
gedicht
2.2 met 551 stemmen
83.796 Het grote woord houdt hier niet van, schudt zenuwachtig,
zwijgt pijnlijk, staart wat voor zich uit, Say Cheese, vogeltje!
Mis. Te bewogen. Nog maar eens. Een ander licht.
Verstandhouding, samen veel praten. Beter zo?
Over jeugd en wat het is, alles ook wel
eens op een bed? Stil blijven staan! Een bedrand dan.
Misschien het holst van een theater…
Een oude man slapend bij het vuur
netgedicht
4.8 met 26 stemmen
633 Met de hand over zijn hart
werden de dagen glad gestreken
een lang gekoesterde wens
rimpelt mee met zijn oude lijf
zijn vuist milder geworden
ondersteunt in mindere tijden
de levendige beelden in het hoofd
alle droombeloftes ten spijt
doen zijn verstilde hart
tot levenslust aanwakkeren
als wapen tegen eenzaamheid.…
Rob schouten viert zijn middelbare leeftijd
gedicht
1.0 met 1 stemmen
10.543 Ik was het middelpunt en kwam uitstekend over.
Vrienden roemden mijn geslaagde hoofd-hart combinatie,
vrouwen begrepen aan de onhandige wijze waarop ik
hun bloemen in een vaas deed dat ik hun man was,
er was meeslepende muziek en gespreksstof.
Toen slopen onverwachts mijn ouders langzaam binnen.
Onwennig zagen zij die onbekende mensen
van tegenwoordig…
Stilte
netgedicht
4.7 met 29 stemmen
783 Over afstand gedragen
geen geluid, geen grenspalen
langs wegen met snelle schreden
het beter horen achtergebleven
een gewillig oor
laat zich graag aanhoren
hoewel het vaak anders betaamd
niet zozeer de harde woorden
daar ‘t hoorbare te wensen laat
stilte gelijk kleurloze bloesem
is aandacht dat vroeg ontwaakt
eenmaal een rijpe kers…
Gedachte aan zee, strand en duinen
netgedicht
5.0 met 40 stemmen
1.474 Witte vlinders incognito
dansen graag in de wind
ook vermomd op een oude fiets
wij rijden in gedachten terug
naar een moeiteloos voortbewegen
op meer dan luchtledige banden
in ons nog onbevreesd bestaan
naar huis was samen verder
terwijl de krekels tjirpten,
gelukkig zijn kostte geen moeite
bij een maagdelijk witte maan
de eerste…
Mooi Rotterdam
netgedicht
4.8 met 18 stemmen
396 De Maas blijft doorstromen,
het water gaat haar eigen gang
keert een laag zelfbeeld om
naar herwonnen kracht..
Ik zie trotse schippers
en hun historische boten
In de oude haven liggen,
masten vol scheepstouw
dragen een collectief lichtsnoer
doen het erfgoed belichten,
verenigd Rotterdam..
de torens aan de havenkant
wedijveren om…
Het oog van de orkaan
gedicht
3.8 met 29 stemmen
10.942 Zo zondag dat de wind hier niet
over de pier blaast noch in 't park
de hond dolt is het mij te moede
en zulke taal ook drukt mij uit
als tube's laatste, allerlaatste...
Op straat stappen of ze mij halen:
geen jeugd, geen jacht, komt u maar mee!
maar nee, is het roerloze extase:
een stille gang, tikken zeg niks!
Hier rust lawaai van woede…
In gedachten verzonken
netgedicht
4.9 met 33 stemmen
1.295 Als bomen hun takken versieren
zangvogels zich laten horen
de eerste slakken aansporen
raak ik in gedachten verzonken
als bermen bedekt met klaprozen
verstilde harten doen opbloeien
samen met elkaar verzoenen
raak ik in gedachten verzonken
als weelderig uitgestoken halmen
hun warmte de dag laat gloren
op oogsten vertrouwen morgen…
Doordeweeks
gedicht
2.9 met 30 stemmen
25.827 Over mijn autenticiteit gesproken,
belangstelling was er vandaag niet voor
en zelf lag ik half grieperig in bed.
Slechts één keer werd ik naar de deur geroepen
om aan auto-da-fe's mede te werken,
Getuigen van Jehova aan te steken.
Nietig gestemd bleef ik in kamerjas
urbi et orbi maar het raam uit staren
zonder veel wijzer van mezelf te worden…