hagelschors
netgedicht
lentelicht springt uitbundig
met aan haar voeten
de kansen
die ik zou wegen, uitvergroot
en wetend dat waarheid
het hoofd zal buigen
jouw geloof in mij, als stenen
vuisten die woorden
bewaren
jonge veldbloemen achterlaten
onder de bast van een volle zee
en uit trage bomen zou het zout
de boodschapper brengen
met in zijn hoofd…