inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.546):

hagelschors

lentelicht springt uitbundig
met aan haar voeten
de kansen

die ik zou wegen, uitvergroot
en wetend dat waarheid
het hoofd zal buigen

jouw geloof in mij, als stenen
vuisten die woorden
bewaren

jonge veldbloemen achterlaten
onder de bast van een volle zee

en uit trage bomen zou het zout
de boodschapper brengen
met in zijn hoofd
het afscheid

want leven is denken en hardop
sterven weegt zwaar

------------------------------------------

foto: locatie beeldentuin Dehullu 2007
kunstenaar: Sjer Jacobs


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 26 juli 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 320

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Nick
Datum:
29 juli 2008
Ik proef het zout der aarde in een samenvloeiing van werkelijkheid en transcendentie.
Bijzonder smaakvol!
Naam:
Hazen
Datum:
27 juli 2008
En dan (na enige mondventilators van een zuchtparel) volgen er de handen - klap maar, zij is méér.
Naam:
jan haak
Datum:
27 juli 2008
Email:
janhaakzonnet.nl
Prachtig gedicht met een geweldige laatste zin !
Naam:
Hanny
Datum:
26 juli 2008
Email:
jthm.vanalphenquicknet.nl
Woorden worden bewaard in de vuisten van jouw bloemrijke beelden. Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)