mijn verhakkeld ik
een hoop opeengesmeten planken
de nagels steken roestig uit
en toch
in gedachten nog
jeugdig pezig onvermoeibaar
de steile hellingen op verend
of
verjongd gezuiverd zorgenloos
mijn zee langs gaand
maar ook
de leeggeslagen mondholte
met klemmende prothesen opvullend
of
kijkend naar mijn kleinkindje mijn hemelkindje…
jaar
En jou
Onzichtbaar
In mijn buik
Op de fiets
Naar het strand
Naar de zee
Waar ik
Mij zo thuis voel
Mijn hart en ziel
Liggen daar
Verbonden
En jou
Onzichtbaar
Vreugdevol
In mijn buik
Verwelkomend
In mijn
Hart en ziel
Jouw weg
Was niet
De levensweg
Bij ons
Op aarde
Jouw weg
Was de reis
Naar de hemel
Dag lief hemelkindje…