verzonken in dalen van stemmen
gegil tegen de geest van vandaag
gelegen in enkele uren
muren heropenen traag
want verberg de tonen van klinken
bruisen de zinnen weer weg
zijn woorden bedenken het wezen
geprezen in zijn onderweg…
Het sprong zo lekker van die derde ring.
Doch volgens de gemeentelijke regels
besmeurde men daarbij te veel de tegels,
zodat men toen tot sluiting overging.
Maar straks komt er een bord met: ‘Vanaf heden
kunt u ook via tráppen naar beneden!’…
opgestoken in het geschoren griend,
wat voor alle
buitenlieden als concertzaal dient,
op het gedimde voetlicht
en met z’n zwaarste bas
recipieert het sluipend donker
zich op tonen dieper dan de diepste plas,
maar na vandaag worden de
octaven in een hand gebald
reactie op het duister door zich te sluiten,
onverslijtbaar tot de heropening…
Boomgaarden heropenen hun blad
bassen ter ere van goedertieren hoop een lied
aan hun voeten ligt de kosmos het bos leeft
op, niet meer, nog hogerop, daar
plakt het de sterren vast voor nog een jaar
en geeft zweverige zoenen aan
de rokende daken onderaan
de stad, geen kat ziet dat
er iets gebeurt, men denkt het
regent buiten, we kennen dat…