een gedicht
is een gat minder
maar ik maak er
wel plaats voor
ondanks dat er steeds
minder dorpen zijn
snelwegbedrijventerreinen
ik vlucht in horizonvervuiling
in de trein kijk ik steeds
minder uit het raam…
Daar zit hij daaglijks, uur na uur
goed verstopt, in mysterie gehuld
de beeldige in een zaak van geduld
een Hercules met in zijn rug een muur
Ons wereldje draagt hij heel even wichtig
op de breedste schouders van `t heelal
nooit eens of ooit, noch wiekend na val
zijn naaste is daarenboven (mede) plichtig
Tezamen draaien zij moeiteloos door…
Daar natuur geen kitsch kent
brengt ze uitsluitend kunst voort
soms kaal en karig
dan weer rijk en uitbundig
alleen op de kim
tussen zwerk en bodem
bouwen mensenhanden
smakeloze werken vol edelkitsch
is het daarom dat
de Schepper de einder
zo dun mogelijk getrokken heeft?…