in stappen
meten ze passen
spreken wat woorden
maar die
gaan verloren
tegen de wind
zij lachen
met handen
in liefdesbestanden
vingers typen
nog letters maar
eigenlijk zonder belang
de icoontjes die sluiten
beelden hun taal
houden de wereld zo buiten…
Dat Hugo, Maarten, Jan en Adriaan
elk op hun eigen, subjectieve wijze
met boeken al of niet hun moeder prijzen
dat is de trouwe lezer niet ontgaan
O moeders, doe wat terug voor úw icoontjes
en schrijf eens boeken over moederszoontjes!…
Aandacht en een compliment
Wat is het fijn dat jij er bent
Een knipoog in de massa
Een glimlach aan de kassa
Een hand om vast te pakken
Op je wang een zoen te plakken
Een knuffel elke dag
Een blije groet toen ik je zag
Icoontjes in de mail
Zegt soms ook zoveel
Aandacht krijgen een lief gebaar
Mijn dag kan niet meer stuk
Aandacht…
Verhalen, foto's, icoontjes erbij
Informatie beknopt: zo gaat het met mij
Reageren gewenst: zo fijn, zo naar, een passende tekst
We zijn er voor elkaar!…
Icoontjes,
lachebekjes illustreren
iets met menselijke trekjes.
Gedownloade muziekjes of
illustratief video-materiaal;
zijn soms dat beetje extra uit
een persoonlijk getint verhaal.
Echter brengen deze geduimde
wegen, die van ons de goedkeuring
verkregen, echte vriendschap binnen
in de huiselijke kring?…
praatjes,
massages, zachte handen,
niet aan lieve stemmen,
of aan meditaties,
noch aan alles wat het leven
mooi en fijn maakt,
zelfs dat niet
(want een volgende dag
is datzelfde niet meer mooi en fijn
en doet het alleen maar pijn
dat we het niet meer mooi en fijn vinden),
vooral niet verslaafd raken aan
whats appjes,
piepjes, toontjes
en icoontjes…