Gedachtenstromen,
meest doorlopende gedichtenstromen
van het hart,
impulsief en droog en ook zo droevig
als concept een beetje eenzaam
vol sarcasme en ook onbegrepen
in het overvolle hart,
kan ijdele ziel de bron wel volgen.…
armen verraden
het dubbelzijdig verlangen
te lang die hunkering
zacht prikkelt je tong alle gevoelens
ik voel de siddering bij het
schuiven van je lichaam
als golven rollend op de kust
je vragende handen zoeken
onze gulzig starende blikken
brengen ons in een droomfabriek
mijn mond brengt mijn tong bij jou
drie hemelse portretten
je geniet impulsief…
Een der stervelingen hier op aard
Heeft zomaar impulsief een vers gebaard
Waarin hij, ongerijmd zonder mijn weten,
Mij dementia praecox heeft verweten
Vrijgevig zijn is mijn tweede natuur
Die klaarheid zou ik gaarne willen bieden
Aan hen die dankbaar zijn, geen kwade lieden,
Daar raken kinderen van overstuur
Al voeg ik dan veel woorden…
Dit is de arena waarin jullie en ik hetzelfde
van mijzelf zien en weten
De Anderen zeggen: hij is impulsief
ontembaar wild zijn naam draagt
de geur van bloed. Hij vindt iets anders
van zichzelf dan wij.
Dit is mijn blinde veld waarin jullie mij zien
en ik naar mijn ongrijpbare zelf tast.…
plaatst gouden treden
die hem leiden langs sterren
ten oosten van de zon
en ten westen van de maan
maken elfen rituele danspassen met wolven
in een maanverlichte nacht
terwijl de monnik bluesy frasen laat klinken
langs duizelingwekkende diepten
waar de vederlichte tonen
van een vogel
die vanuit diepe duisternis
met melodieuze mijmeringen
impulsief…
296
Bezig met laden