We liepen door een landschap
met heide en jeneverbessen
een landschap zo oud
als de wereld zelf
zo moest het ooit begonnen zijn
zo moest het gebleven zijn
zo moest het zijn
zo als nu
we keken naar de jeneverbessen
ze stonden daar duister en zwijgend
zwijgend over het verdwijnen…
Waar naalden wuiven
Schapen grazend in het nergens land
Jeneverbessen in vochtige valleien
De tijd mag even eindeloos stil staan
Hakhoutstruwelen eeuwen oud
Grafheuvels en hessenwegen
Het wild struint vertrouwd
Hier werd Willem Koestapel’s hutje gebouwd
Hij las de heide
In Veluwse woestenijen
Z’n kudde toevertrouwd
Hij was met de natuur…
larderen
In zomerse atmosferen
Waar leeuweriken kwetteren
In het vroege voorjaar, Kraanvogels, trompetteren
Het korhoen vroeger baltste
De heide is er zo vertrouwd
Heideschoon
De beleving voelt als in een droom
Als de schaapsherder zijn hond dirigeert
En de schaapskudde reageert
De heide is je toevertrouwd
In zonnegloed en mistige kou
Jeneverbessen…
Voel de sereniteit tussen de nevels
Waar de heide in rust wordt geëtaleerd
Jeneverbessen als mysterieuze lakeien
Het landschap gedachten confisqueert
Laat de nevels maar spelen
Waarin jij je rust mag delen
Vergeet er wat je vergeten mag
De stilte die je las en zag
De herfst speelt in fijnmazige raggen
Waar de dauw met heidestruiken speelt…
Je moet denken als de winter
om de vorst te zien en de takken
van de pijnbomen volgeladen met sneeuw
En koud geweest zijn, al zo lang
om de jeneverbessen te aanschouwen, ingepakt door ijs
De sparren ruw in de verre schittering
Van de januari zon; en dan niet te denken
aan welke ellende dan ook in het geluid van de wind,
in het geluid van…
Het varken levert voortaan instantvlees.
Ik heb zo’n varkenslap eens laten testen
Door die Van Dam, dat is de allerbeste.
Dit is wat ik in zijn recensie lees:
“Na één hap had ik het geconstateerd:
Dit vlees is bij het fokken gelardeerd.”…
gevels
angst voor het geweld van blauwe flitsen
rommelende donder in een kolkende hemel
ratelende echo's ontstellen het heidendom
zo bang gebogen en gebukt
onder het kerkedak banken vol zwart
als de vreeze die hen dagelijks omhult
nog steeds bang voor hemelse dreiging
stug volk van een schrale witte zandbodem
met paarse heide en donkere jeneverbessen…