was puur jouw vriendschap
zacht schattig en bekoorlijk
jou medeleven en geduld
blaffend of zwijgend
in jouw mandje naast ons
of knuffelend op schoot
bood vertrouwen en geluk
in vele wandelingen bovendien
waar ook gaand of staand
volgde kwispelstaartend jij
veilig schaduw en oor biedend
aan de zorgen om en voor elkaar
-----
kareltje…
stellige scribenten
fervente columnisten
vervelende communisten
soldaten in tenten
presentatoren die
alleen zichzelf horen
tanks aan het front
jeuk aan mijn kont
ik ben even
mezelf aan het beleven…
toen wij elkaar ontmoetten
sprak verbazing boekdelen
immers, herkenning
roept geen vragen op,
maar wel, waar was jij
al die tijd die plots
niet meer verloren leek
een litanie aan woorden voorbij
een oogwenk voldoet nu
een glimlach oogt bekend
en een enkel woord
schenkt vertrouwen
wij sloegen een fase over
berustend in wat niet kan zijn…
mijn moeder riep
de fluitketel fluit,
zet hem lager
of zet hem uit
mijn moeder zei
de kachel staat te hoog,
zet hem lager
en ik antwoordde,
hij staat al op de vloer
het rijmt soms
behalve om half twaalf
hoewel ik door een ongeluk
belandde op zaal F
fluitketel en kachel
bestaan niet meer
humor op een laag pitje,
de kool is gestoofd…
Is het een gedicht
als niets op iets rijmt en de zinnen verschillen in lengte en
lettergrepen strooigoed lijken
Als ook de dichter niet weet wat hij strooit en zegt
“Het was in de aanbieding
en dan ga je niet kommaneuken”
Is het een gedicht
Als je moeder van 90 zegt
dat dyslectisch Kareltje goed vooruit gaat
Als ze vragen of je computer…
~
~Ben je mal~ zei tante Leentje,
waarop ze haar nicht bezwoer:
~Mijn kachel rookt, de goudvis drinkt
en Hector blaft me af en stinkt
en Kareltje mijn ouwe kat
gaat bijna elke nacht op pad.
Dus Annemiek zoals je ziet
een man in huis ontbeer ik niet.~…
120
Bezig met laden