getekend door een sober bestaan
van eenvoud, werken en gebed
raakt de monnik in zijn lege kluis
van alle ruis verschoond
ontwaart hij stilaan de fluistering
van het levend geworden woord
zo alledaags aanwezig als de zachte
lichtval door het venster
zo tastbaar als de kruimels van het
vers gesneden brood
-inspiratiebron :…
Mijn goudvis leidt een kalm kloosterleven
in zijn eenzame rechte waterbak.
Van hoek links naar hoek rechts duurt maar even
ook al zwemt hij op z'n dooie gemak.
Elf vingers waren toch zeker genoeg
(of had ik het verkeerd gezien misschien)
toen ik, verlegen, vijf ervan vroeg
(en waren't er vervolgens maar tien)?…
Remko’s ogen
Twee hemelsblauwe meren, die zij had gespot
Waardoor zij zo onstuimig werd, zo opgetogen
En zich gewillig overgaf aan het genot
Niet lang daarna verloor de kloostermaagd haar eer
En sloeg zij heel devoot haar beide ogen neer
‘O Remko, lieveling, al ben je nog zo’n grote,
Ik heb er over nagedacht maar ik zeg stop
Ik geef het kloosterleven…
591
Bezig met laden