Er zijn van die dagen
Dan wordt er nauwelijks kwink geslagen.
Zo’n hele sfeer
Nu geen grappen meer
Zelfs de plank wordt misgeslagen.
Doe daarom ieder dag
Maar een kwinkslag.…
die van de borst
of die op de rug
de vlinder
en die je leert
op school
het zijn slagen in de lucht
en het is mij allemaal
een worst
en ik vind het
echt bloedje link
nee ik zwem liever
op het droge en
beoefen daar dan
als het even kan
de slag van de kwink…
Soms gappen ze wat ginne, slaan wat kwink,
waarmee ze slechts hun peilloos leed verbergen.
Bedrukt zet ik een feestneus op, waarna
ik eenzaam mompel: “Vijftig, hiep, hoera...”…
Ze vinken en ze kwinken mooi,
ze schijnen wel tevreden,
maar... Here, spaart uw vedervolk
van ‘s winters eendlijkheden*!
* eendlijkheden = narigheden die met de winter gepaard gaan…
Beminde dames, mijne beste heren
Ik maak een grap door vrij te assoneren
Bemin de dames in mijn beste kleren
Voel mij nochtans verplicht te refereren
Aan Inge's vers dat wist te inspireren
Ja, ook het snelsonnet kan
soms verkeren
Al lezend hoorde ik iets kwinkeleren
Een vogel wou in hoger sfeer verkeren
Een leeuwerik, die vliegen…
Vandaag kronkelt het lachjes in het huis
ze springen zonnig door het venster raam,
al glinsterend vrolijk op mijn tafel thuis
hun licht spiegelt zich dansend zacht
tekent kleurige rondjes op het blad
gemaakt van schitters in mijn glas
Vandaag heeft de lach het leed verjaagd
versnipperd al met kwinkse slagen
die elke traan nu weg wil dragen…