In de nacht dralen letters
langs muren van steden
tot woorden zich vormen
gedachten zinnen beelden.
De straat splitst als t
een lantaarn schijnt de i
de gracht weerspiegelt j
golfjes krabbelen de l.
In struiken ritselt een r
een merel scharrelt de k
de spinnen spannen een o
wormen kronkelen de s.
Bomen planten zich in a.
takken zwaaien…
Daar waar zwijgen
herrie maakt
snijdt glas de laatste
tranen
-zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang-
daar waar vluchten
de noodstop is
zijn woorden gevangen
in een letterspel
daar waar één bloem
onkruid wieden verbiedt
waar één meeuw leven tekent
is de geest gevangen
in een slecht gebouwd doolhof…
Predikers verhalen van die boorden
verpakken hun boodschappen wonderwel
moeiteloos rijgen zich hun woorden
tot een onbegrijpelijk letterspel.
U bent, hoop ik, net als wij verstandig
en dan heeft u meteen in de gaten
dat de herderspartij, zo opstandig,
uiteindelijk òns het woord moet laten.…
foutje was hij nam haar in bepaling
terwijl ze zei “alleen na hervertaling
m'n letters staan in de koeling
om vanuit een warmer bedoeling
te worden uitgezet tegen betaling”…