in mijn mondhoek een schaduwheelal
daarachter
een verborgen oercontinent, de
blues van een land waar ik nog nooit ben geweest
gezichten die bij stemmen horen
en reizen bij een aankomst
in gedachte een weg naar een dorp, de
stad en haar lichtzee
wentelwoorden;
zonder dromen geen leven…
wachten
wees een droomfee
om wie ik ween
laat me maar zwerven
geef me de vrijheid
waar ik toch ooit
zoveel om gaf
laat me maar sterven
hervind je blijheid
ik neem het nooit
meer van je af
laat me maar drijven
op rustig water
met een droom mee
weet niet waarheen
laat mij daar blijven
voor nu en later
in een lichtzee…
In een lichtzee worden we tot slot als engelen binnengehaald
als alle lessen van 't materiële rijk door ons zijn geleerd.
Als we de overwinning op de illusies van het ik hebben behaald
worden alle tranen gedroogd en wonden in liefde getransformeerd.…