Vlak over mijn deur komt de lijkkoets thuis.
Daar stalt hij, de sombere wagen!
Hij bracht er weer een naar zijn laatste kluis -
Dat doet hij zo alle dagen!
'k Hang uit mijn raam; 't is heet in de stad,
Een stikkendheet Julidagje;
De zwarte koetsier heeft het warm gehad,
Veel warmer dan ‘zijn vrach'je’!…
Ruimteverlies in rekening gebracht
voor doodskist, lijkkoets en gemeentegrond.
Mijn hart krimpt samen als ik overweeg
hoe alles om mij heen voldoening kreeg.
Ik loop met een paar volle borsten rond,
die men nu langzaam leeg te kolven tracht.…
Toen toen nog toen was
en je alles nog kon duiden
toen pa ons het belangrijkste nieuws
uit de krant nog plechtig voorlas
en we ze allemaal herkenden
al die vertrouwde dorpsgeluiden
en de dokter die echt echt alles wist
je altijd gegarandeerd weer genas
toen de kerkklok bij de dood
nog echt eerbiedig luidde
en de lijkkoets werd getrokken…