Toen o toen

Toen toen nog toen was
en je alles nog kon duiden
toen pa ons het belangrijkste nieuws
uit de krant nog plechtig voorlas
en we ze allemaal herkenden
al die vertrouwde dorpsgeluiden
en de dokter die echt echt alles wist
je altijd gegarandeerd weer genas
toen de kerkklok bij de dood
nog echt eerbiedig luidde
en de lijkkoets werd getrokken
door zwarte beklede paarden
van het trotse Friese ras
toen weilanden nog vol stonden
met kruiden en diverse bloemen
en niets met gif werd dood gespoten
je voelde de zwoele geur van aanstaande zomer
voorzichtig aan de horizon opdoemen
o God wat hebben we toch genoten
Toen het paard en wagen het
tempo van het leven nog aangaf
een laatste paard liep hooguit ritmisch
in een licht gehaaste draf
de tijd dat je op het platteland
al bibberend op het ‘húske’ zat*
en je het met de krant van
eergisteren afveegde - je kouwe gat
toen je nog dat snoepwinkeltje had
van die ouwe tante Toos
met veters zuurstokken hopjes en zoethout
ach het leven was een feest er was nooit wat loos
en als een kind iets ondeugends deed
heette dat gewoon een beetje stout
en als de ijsbloemen de hele dag
op de zolderramen zitten bleven
dat wisten wij allen het
nu duurt het nog maar even
en de schaatsen kunnen uit het vet
en voor het slapengaan kreeg je toen
eerst nog een lepel levertraan
en daarna pas als beloning een
‘lekker slapen’ of ‘welterusten’ nachtzoen

De tijd was toen zo dromerig
stond leek het soms bijna stil
en dat is het gevoel
dat ik nu zo mis
en zo graag nog eens voelen wil




*het ‘húske’ is het buitentoilet. Vooral in het buitengebied was dat gebruikelijk. Het ontwikkelen van een regelmatige stoelgang was een vereist, want ja je zult ’s nachts in de winter of bij regen in het donker maar moeten. Nog net meegemaakt dat er veel met paard en wagen werd gewerkt. Er waren nog vele zandpaden. Klinkerwegen die bij veel regen en vorst spekglad waren, werden langzamerhand allemaal geasfalteerd. Langs de wegen stonden overal nog van die hoge palen waarlangs de elektriciteitsdraden werden geleid. Kolen halen uit het kolenhok en de kolenkit vullen met een schep. Sneller ging het als je de kit in z’n geheel in de bult kolen ramde – gelijk gevuld en met je sok de aanslag verwijderen zodat moe het niet in de gaten had.
Volgens mij nog net meegemaakt dat er waterleiding werd aangelegd. Het was de tijd dat hier ‘de grote sprong voorwaarts’ werd gemaakt. Maar de tijd werd opengebroken en vanaf toen eerst langzaam aan en later steeds sneller ingevuld. Tegenwoordig lijkt ze een beetje op hol geslagen. Maar wat een fascinerende tijd was en is het misschien nu nog wel. Maar dat vredige – dat gevoel van wij samen is voor altijd verdwenen.

toen gevoel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124