Alle inzendingen over maatschappij

Langs het puntdraad van mijn verleden staar jij zwijgend. Kalmte daalt neer, als ochtenddauw in mijn tuin. Vingers glijden over gerijpt groen, vormen druppels van smaragd, smelten in een gulden straal, blijven hangen tussen regels van een stil verhaal. De echo van een kauw splijt elke herinnering. In mijn spiegelbeeld zie ik zijn…

De stoelen fluisteren vandaag, over hoe ze moe zijn van zitten. De lucht vergeet even wat blauw is, en valt verlegen in een glas bier. Een gedachte trekt zijn jas aan, en loopt gezwind de kamer uit. Ik zwaai met een hand die niet van mij is, maar ene die wel beter groet. Mijn horloge eet minuiten op, en zegt dat tijd naar hutsepot smaakt…

Karton als kussen de stad loopt hem stil voorbij hoop ademt nog zacht Wind draagt stemmen van hen die vergeten zijn, hun contouren dansen zacht tegen de muren van de stad. Ik voel hun leegte als een trilling in mijn borst, een fluistering die smeekt om gehoord te worden. In de stilte van mijn kamer woelt de wereld, elke hoek van pijn en…

Wie van de vergeten godenzonen heeft, badend in de zonovergoten dodenzee, de bliksem in Carus’ hoofd geschoten, -waarop niks meer uit de hemel kwam? Een vergeten verhaal wat de ronde deed, langs een fluisterkring, - de herinnering van de donkere schim van een kiel van een schip, grauw water waarin verwoestende strijdlust ontwaakte –,…

In je trekken staat de geschiedenis van je volk geschreven fascinerend, jouw volk almaar verloren en weer teruggevonden wij staan aan een angstige oever wachten op de mensen eindelijk mens geworden de jouwe en de onze eindelijk verzoend Is de grote Barouch niet in deze straatjes opgegroeid? ---------------------------------------- uit…

Wij ontwaken in de avond, floepen aan op stil bevel. Ja, wij houden in de gaten of u in onze mooie straten meer dan voldoende burger bent. Meer dan toevallig lopen hier zeer duistere individuen hondsbrutaal te speuren naar de mazen in ons establishment... 'Hé, jij daar, waarom plaats je een bom? Om je woede te ventileren?' 'En jij…

Kansarm Bij geboorteplek Schrap de landsgrenzen Worden al onze kinderen Kansrijk…

Hoe vaak wordt van 'verval' gepredikt Maar ach, verval is het pas echt Wanneer een kind 'n kip ziet lopen En dan "Kijk daar gaat 'n Nugget!" zegt ---------------------------------------------- uit: 'Dichters in de Prinsentuin', 2005.…

Wie zaten er vanochtend in de bus behalve de chauffeur wiens roze wang zo vloekte met zijn mooie rooie haar. Een woeste oude boer met grijze ogen en zijn gezicht in aanslag, en een woelig kind doofstom, dat met zijn eigen dunne vingers praatte. Een vrouw van vijftig, een zigeunerin of zo ze stapte uit bij het woonwagenkamp ze had een luipaard-jasje…

om weten waart grote omwetendheid om geven door een ware waarheidsstrijd al weten we van geen alwetendheid on-weten is onze onwetendheid geweten dekt niet meer de waardigheid geweten is niet langer slechts een feit gedreven was de eigen aardigheid verweten wordt de eigenaardigheid bezeten de te bezitten vaardigheid gespleten wordt tot kern…

Ik val steeds van de wereld af als ik stilsta om zomaar om me heen te kijken verlies ik neus ogen en glimlach in de ramen waar ik aan voorbij kom overdag de perfecte samenleving vereist de perfecte onverschilligheid dus ik gebruik straten en pleinen zoals ik de metro neem ik wacht stap in en klamp me vast aan een lederen lus en ik maak…

Wat doe je met mijn essentie laat je die links liggen omdat rechts meer voor de hand ligt in een corrupte maatschappij waar leerdragende psychiaters handelen in sluw wapentuig of kies je weer Keizerlijke kleren het zachte zijde en de donsveren tussen het pluche van de marmeren banketbakker zo vaak afgewezen omdat jij volwassen…

In een wereld vol beloftes, waar eerlijkheid vaak zwicht, schuilen achter mooie woorden maskers van bedrog en licht. Ze lachen met een glimlach, hun ogen koud en sluw, op zoek naar wie gelooft in sprookjes, steeds opnieuw. Ze strooien mooie praatjes, hun waarheid is uniek. Maar nergens tiert het sterker vooral in politiek...…

zonder status zwerven moderne slaven in lompen gekleed door Europese straten in achterafstegen vallen ze op massamatrassen dood of dodelijk vermoeid te pletter ene P. uit Afrika dompelt met blote handen eindeloos bakkies met plantenstekkies in geïnsecticideerd water waarmee direct fysiek contact extreem schadelijk is maar daar heeft…

Vaak wil ik me verschuilen in iets moois, iets lekkers of iets blijs, iets anders zoek ik, vrijs in plaats van de tragiek van de herfst die komt bijvoorbeeld, wereld dramatiek Ik wil het lichte en het luchtige, mijn ogen wil ik dicht voor ‘t moeilijke, verfoeilijke mijn eigen troep, mijn werk Ik wil allemaal niet weten dat we voor…

Ik kreeg een nieuwe rugzak van mijn zoon Hij zei, ik had gezegd mijn oude viel maar uit elkaar Toch kon ‘k hem nog niet weg zoveel met hem geheen en weer zijn gaatjes stopte ‘k elke keer Ja soms zijn dingen zo vertrouwd en je verknocht, zei hij ‘k Liet nog vier and’re zien Een 60 liter, die onder stof, merk Carymore, gekocht…

De cirkel is rond Toen bracht God De mens tot leven Nu schept de mens Een nieuwe god…

Ik bouwde een huis van zeker weten, met muren van gewoonte, ramen van rust. Geen storm kwam binnen, geen kou kon mij breken, maar langzaam verstikte ik in eigen lucht. De dagen kabbelden als stille rivieren, geen golf, geen sprong, geen onverwacht geluid. Tot ik besefte: ik was aan het verdwijnen, niet door gevaar, maar door wat ik vertrouwde.…

Soms moeten stemmen schreeuwen om over eeuwen van ongehoord zijn aan te komen in de vervreemde oren. Soms druipen de zinnen van bewezen formules en wordt zonder scrupules niet verwezen naar het origineel. O wee! Soms gaat ’t om de flow, de metriek, als een diashow op de villawand (lees mijn biblio nog een keer, if you please…

Ik blijf altijd wel dromen Zie wel wat er van mij terecht zal komen Leef van dag tot dag Soms met een traan en een lach Veel verschillende dingen gedaan Dat is nu eenmaal mijn bestaan Altijd gezwegen Over wat je in het leven niet hebt gekregen…

Waneer wordt een mens Een ding Waarop je bommen Mag droppen Zonder stoppen Tot iedereen dood is Wanneer wordt een mens Een ding Die je mag schrappen Als ze geen rol meer Spelen in onze Economie Wanneer wordt een mens Een ding Dat kan worden afgeprijsd Dat mag worden ondermijnd Dat moet worden afgevoerd Dat er niet meer hoeft…

al timmerde hij aan de schutting voor de taal uit zijn mond hij sloeg zijn vingers kapot (zodat hij niet meer typen kon) brak zijn hoofd op de keien (want ook al het denken moest eraan geloven) reed zich in de kreukels op een writer’s block (met stoker achter de deur) edoch slierten van woorden rommelend als lawines boorden…

Verloren stemmen tussen beton groeit zacht licht stilte houdt hoop vast Ik vraag me af waar de kinderen zijn gebleven, die zongen en speelden in straten. Nu vallen hun stemmen stil als puin dat breekt, terwijl de samenleving doorklikt en weigert te kijken. Wereld is vaak te hard, te scherp aan de rand van gevoel. Streken verbranden of…

Je staat te glunderen, alsof je al gewonnen hebt. Of wil je de menukaart zien? Lieveling, er trok vandaag een optocht door de straat, er was confetti, er waren voorzorgsmaatregelen, er was genoeg voor iedereen. De dag stond bol van nijverheid. Dit is geen gezeur, dit is de kolder in m'n kop, secondewerk. En dit hier liep ik in de oorlog…

De ene rekent in kansen en tijd, De ander voelt waar goedheid verblijft. Wie alleen het hooft raadpleegt in strijd, Mist soms wat het hart in stilte schrijft.…

we moeten praten met elkaar over moeilijke zaken dit niet overlaten aan kwaadwillende rechtse onverlaten dat oude behoudende in nieuwe jasjes gestoken onvermogen eigenbelang en leugens worden verhullend tot waarheid omgedoopt geen bestrijdingsmiddelen klagend aandragen tegen symptomen van leven een mens is geen probleem…

hoe de zeeën als thuis- komen voelen kunnen over de boeg slaande golven een verwachting van het volste leven de zeilen voor de strijd gehesen, voorbereid op wat het ergst te vrezen valt; kluizen van eilanden geroofd op ijkpuntjacht van eer voor ongepolijste en veelkleurige piraterijen met dubloenen en betovering gevulde galjoenen…

In de schaduw van het leven Gaan d’vreemdste dingen schuil, Wonderlijke zaken van lange her, Mensen nog menselijk waren, Altruïsme nog de normaalste zaak. In deez tijden van populisme, Of zoals Trump het noemde, Popularisme, dat is als muziek In zijn dovemansoren, wijl Hij alleen zijn echo’s ontvangt. Het volk, voorheen plebs geheten…

Het leven is goed in Brussel en Amsterdam Mensen doen hun werk zonder kopregels en voetnoten zonder gemakzucht en verontschuldigingen vooraf Werk en regels veranderen maar ieder voor zich weet wel wat er nodig is, dienstbaar en met voldoening, elke keer zijn de klanten even koning zijn beiden mens met elkaar…

De zon, fel geel in hel blauw, Schijnt op ’t wuivend koren geel, ’n Molen maalt graan in meel, In ’t koele gras hipt ’n kauw, Temidden van zwarte schapen, Die grazen en af en toe blaten, Als vliegen, horzels hen plagen, Wat hen evenwel niet zal baten. Langs sloten gele dotters en lissen, Van de laatste ook enk’le blauwe, Enkele bruingekleurde…