Alle inzendingen over lillen

O, die nog eens te zoenen, snel voor ze straks gaan lillen.…

Nee, ze lillen! Wie lief heeft wil ik niet, deed ze. Wat had kunnen heten, meed ze. En zie, zonder liefde wordt ze oud, stijf haar hart, de lippen zout, die mooie mond met korsten, vellen, haar eens rijzende borsten! En ach, die ooit stralend ronde kuiten, nu van een oud orkest de sectie fluiten.…

Het krijsend vlees blijkt niet te willen lillen is nog geen het. Ze leeft. Een tweede stoerder stoot brengt eindelijk de rust 'Sorry' sust de halve zachte slachter zacht en onder ’t bloed. 'Ik hield mij groot ontbeerde vlijme messenkracht en macht en mensenmoed.' Wie het laatst slacht is de Dood.…

– de volle rondte is door het trainen groots en kerngezond ’t Is waar, daar val ik op als billenman, zo’n bie-baa-bips die lekker trillen kan, je mag me daarmee in mijn slaap zelfs teasen Dus schud ze, laat het vlees maar lillen dan, dat deinen daar beslaan mijn brillen van, dus ga niet bij de pakken zitten kniezen…

Hij was vrachtwagenchauffeur en hij had haar wel eens zien lopen in dat wegrestaurant zo tussen Waregem en Lille waar zij hem hete koffie schonk die hij daar ééns per week kwam kopen met een koekje er steeds bij van haar robuustgebakken ziel Ze lachte vrolijk steeds naar hem terwijl ze speelde met de knopen van haar bloesje -net zo lang…

' Bij hap drie krijg ik een koraalsmaak, pak ik een boot van Lille naar de Malediven. Violen begeleiden mij bij hap vier: in een quadrille bereik ik de contouren van de Ardèche - Hap vijf! Daar proef ik pas hoe lavendel parfumachtig mijn tong verblijdt...…