Als achter ons de poorten sluiten
strijken we neer een ieder zwijgend
het stroeve licht ons lot beklijvend
in dit godverloren oord
we trekken soep van oude botten
staren elkaar in starre ogen
het is alsof wolken vonken stelen
uit onze kruinen, wijd geopend
weigert de nacht de zucht naar sterren
en sterven gebeden op dansend vuur
van vers…
Ooit was us Frans een Limbo zonder bril
Nog donkerharig, rap van tong
en pen
Het lijkt of ik die man niet meer herken
Als Brusselman met baard,
fool on the hill
Voor Greenpeace zijn z'n plannen nog te vaag
Halfbakken kool en geit gespaard: te traag!…
Kluistergestraft aan de hartmonitor
Gekneveld aan catheter en tube
Ligt Levensnevelend in limbo
De wrakende dupe
En kind noch kraai bezet
De ziekbedrand waaraan ik "de horror"
Met stokkende lippen prevel
Tot zijn duikerklokkig oog
Het bolsegment priemend uit de kom
Dat afgezonderd in een nopend noumenon
Ik seuterig bij zijn…
die trof die Limbo op z’n zachte G-spot
Verdient nu geld met workshops, presenteren,
de GVR komt mensen motiveren,
waar niemand staat te trillen op de benen…
't Was spannend fans, maar eindelijk dan toch
Het lag een beetje aan die safetycar
Maar ach, ik was dit jaar the best - by far!
Met Lewis op de knieën, in mijn zog
Aan zachte banden heeft het niet gelegen
Al kon Mercedes zijn protest niet laten
Het mocht het Duits juristenteam niet baten
Echt, op mijn zege rust geen vloek maar zegen…
105
Bezig met laden