48 resultaten.
Het buitenmeisje
poëzie
3.8 met 16 stemmen 3.300 Zij vroegen of ze tevreden was,
In de stad tevreden en daar.
Het jonge meisje knikte ja,
Zij waren zo goed voor haar!
Zij knikte ja, zij zweeg en ging
In de kelderkeuken staan,
En zag omhoog door 't vensterraam,
Op straat de voeten gaan.
Toen dacht zij aan het groene veld,
En aan haar ouders hut:
Daarover waait hoog de populier,
En de…
Bij het sterfbed
poëzie
3.4 met 13 stemmen 3.956 Hij stond voor haar gebogen,
Zich zelve nauw bewust;
Hij stond haar aan te staren:
Daar lag zij in eeuwige rust.
Het waslicht beeft en wemelt
Op 't levenloos gezicht,
De zaal is groot en somber,
'Is zij het, die daar ligt?'
Wat denkt die diepbedroefde,
Daar bij het dodenbed?
- Hij denkt aan kleine vreugden,
Die hij haar heeft belet…
HET EINDJE TOUW
poëzie
3.4 met 12 stemmen 2.233 De vlieger stijgt ten hemel,
Gedragen door de wind;
Hij fladdert aan het touwtje,
In ’t handje van een kind.
Hij wou wel hoog en hoger,
In ’t eindloos ruim der lucht,
Het draadje houdt hem tegen,
En stuit zijn vrije vlucht.
Aldus heeft de gedachte
Steeds maar omhoog gestreefd,
De geest zoekt ander voedsel
Dan wat de wereld geeft.
Maar…
'S MORGENS VROEG
poëzie
3.7 met 15 stemmen 3.531 Zij stiet de vensterluiken open:
Een winterdag, een grauwe mist.
Daar komen rasse stappen nader:
’t Zijn vier soldaten met een kist.
Wie dragen zij zo vroeg ten grave?
Een vreemde knaap, een jong soldaat.
De markt is leeg en toe de huizen,
En niemand, die er achter gaat.
Zo ver van huis alleen gestorven
In ’t gasthuis ener vreemde stad,…
De oude zeeman
poëzie
3.8 met 12 stemmen 3.264 Wanneer ik op de duinen stond,
Vóór vele - vele jaren,
En ginds in zee een zeiltje zag,
De haven uitgevaren;
Dan kwam de lust naar verre reis
Mijn jeugdig hert bedriegen,
En 'k wenste wel de meeuw te zijn
Om heen te mogen vliegen.
De zeeliên in de hoek van 't vuur,
Bij winteravondstonden,
Verhaalden van gevaar en storm
En wat zij al bestonden…
De doodstraf
poëzie
3.8 met 12 stemmen 2.311 Zij kwamen hem wekken te middernacht.
- Hij ademt zo kalm en hij slaapt zo zacht.
Zij zagen die rust op de ruwe spond;
Zij riepen hem driemaal voor hij het verstond.
Hij opende de ogen en zuchtte zo diep,
Hij wist het, het was de dood, die hem riep.
Het was een klare zomernacht.
Zij hadden hem liever genade gebracht.
Zij lazen…
De nieuwe eigenaars
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.018 Zij had hare beste kleedren aan,
Zij kwam hare pacht betalen.
Mijnheer was niet te huis en Mevrouw
Ging zelf het handboek halen.
Zij keek eens rond: 'Zij hebben toch al
Wat de hemel hun aan kan bieden,'
Dacht de jonge boerin, en keek weer rond zich,
'Dat zijn toch gelukkige lieden!'
Mevrouw was wel trots met de liên van haar stand,…
In 't lof
poëzie
2.4 met 44 stemmen 2.544 Het nonneke zit gebogen,
Stil aan de kerkpilaar;
De gele lichtjes flikkren
Ginds, op het hoogaltaar.
De gele lichtjes flikkren,
Het orgel dreunt en schalt;
De wierookwalmen stijgen,
En de avondschemering valt.
De wierookwalmen stijgen,
De kerkzang sleept haar mee,
En wiegt haar zacht in dromen
Van rust en hemelvreê.
En wiegt haar zacht…
De scheiding
poëzie
2.9 met 30 stemmen 4.480 Zij stonden rechtover elkander.
Zij zagen elkander aan
De ene had in haar ogen een glimlach,
En de andere een stille traan.
Deze was een verouderde vrouwe,
Die steun zocht aan de wand.
En gene een jeugdige beeltnis,
Geschilderd door meesterhand.
Hoe spraken die zoete trekken
Nog tot haar zusterhert!
"'t Is heden zestig jaren,
Dat zij…
Wetenschap
poëzie
3.4 met 13 stemmen 2.225 Gij hebt zo wonderwel gereisd
In raarbezochte landen,
gij zaagd de Noordse schemerschijn,
de volkren van de middaglijn,
gij weet, hoe in de zandwoestijn
de zonnestralen branden.
Gij zegt met kort en goed bescheid,
van oudsheid af tot heden,
wat elke kunst heeft voortgebracht,
wat elke wijsgeer heeft gedacht,
wat elke koning heeft betracht…
De dichter
poëzie
3.6 met 5 stemmen 1.790 Hij stond voor de spleet van zijn venster,
In ’t zonnig middaguur,
En keek naar de bloeiende fruitboom,
Aan de overkant op de muur.
Wat mocht hij daar bespieden,
Dat al zijn aandacht nam?
Het was een kleine vogel,
Die telkens wederkwam.
Hij droeg in zijn bek een halmpje,
Een graspijl, een paardehaar,
En vlocht die tussen de twijgjes
Tot…
Grootmoeders portret
poëzie
2.8 met 4 stemmen 1.524 In grootmoeders kamer daar hangt het beeld
Uit hare kinderjaren:
Een lachend mondje, peerlenoog
En bruine kroezelharen.
De kinderen stonden en staarden ’t aan,
En ’t een zei aan het ander:
‘ Och, waar dat schone kindje hier,
Wij speelden met malkander!’
En de oude in haar leunstoel met bril en toer,
Keek op bij deze rede:
‘ Wie zou dat…
Heimwee
poëzie
2.9 met 10 stemmen 1.982 Der bomen kruinen buigen,
Ontbladerd van hun groen.
Nu gaat de winter komen
En alles treuren doen.
Het graan is in de schuren,
Het geurig hooi in 't droog,
En de appels op de zolder,
Op hopen - o zo hoog!
Wat hebt gij van de zomer
Vergaard en opgedaan?
- Gedachten zonder einde,
vervlogen en vergaan.
Wat staat ons nog te wachten
Dan…
Elk volgens zijn natuur
poëzie
2.8 met 12 stemmen 1.966 De zwaluw was weergekomen,
En zat met de mus op de goot,
Zij spraken vertrouwelijk te samen,
Verhaalden hun kommer en nood.
De zwaluw vertelde wat angsten
Zij al had uitgestaan,
Wanneer zij, van de andre gescheiden,
Alleen over zee moest gaan.
En hoe zij steeds hoopte en verlangde,
In gene wilde natuur,
Om weer te mogen komen
Naar nestje…
Bij het doodbed
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.015 Hij stond voor haar gebogen,
Zichzelve nauw bewust;
Hij stond haar aan te staren:
Daar lag zij in eeuwige rust.
Het waslicht beeft en wemelt
Op 't levenloos gezicht,
De zaal is groot en somber,
"Is zij het, die daar ligt?"
Wat denkt die diepbedroefde,
Daar bij het dodenbed?
- Hij denkt aan kleine vreugden,
Die hij haar heeft belet.…
Het maantje
poëzie
3.5 met 2 stemmen 1.015 De maan loopt door de wolken,
Zo zachtjes en zo snel;
De kindren komen buiten,
« 0, knaapje, ziet ge 't wel? »
Toen stak het kleine knaapje
Naar haar zijn armkens uit,
En wou het maantje hebben,
En weende en schreide luid.
Ik kan het u niet geven:
0, zo ge later, kind,
Ook 't levensheil woudt hebben,
Dat men op aard niet vindt,
Denk…
DE TOEKOMST.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.377 Hij hief aan het feestmaal de beker zo hoog,
Hij sprak, met verwaande woorden,
Van al zijne voorspoed, van al zijn geluk,
Terwijl zij hem zwijgend aanhoorden.
Hij sprak zonder eerbied noch medelij
Over 't onheil van vreemden en vrienden,
En zei, dat de rampspoed geen wakkeren trof,
En de andren hun onheil verdienden.
Mijn…
Onrust.
poëzie
4.5 met 2 stemmen 753 't Kind schiet uit een zachte slaap;
Verre stormen huilen.
- Moeder, is 't de wind die ruist?
Moeder, is 't de zee die bruist?
Waar zou vader schuilen?
- Meisje, o! heel ver van ons
Zwalpt hij op de baren;
En wie weet waar of zijn schip,
In gevaar van nacht en klip,
Thans mag henenvaren!
- Moeder, hoor, de regen plast
Klettrend…