II
Het is een treurig verhaal
Vergeven en nooit vergeten
Vlektyfus, vlooien en luizen
Mensen werden in een dag grijze muizen.
Vernedert klein van al dat venijn.
Hij het oogappeltje van zijn moeder
Zijn hoedster in gedachtenkracht
Hoe hebben dromen steeds moed gebracht.…
hooggehakte opzichtig geklede dame
die hij bij zich had hadden het nodige al op
dat wilde de dokter die de derde nam beamen met rode kop
hapjes werden geserveerd
het was gezellig er werd druk geconverseerd
De gastheer hevig vermaand door vrouw des huize
liep met zijn derde glas lekker slobberend rond
vrolijk grappend dat van thee kreeg je maar luizen…
526
Bezig met laden