zwerven
Eindelijk uitgeput aankom bij een
Koele oase met een nog niet
Uitgeputte bron zie ik in
Mijn zinsverbeelding een
Lichte schaduw staan van Hem
Die mijn Heer lijkt te zijn
Hij wenst mij vrede en rust
En laat mij tot Hem komen
Ik die vermoeid en belast ben
En terwijl Hij mij liefdevol
Zegent daalt er naast mij
Uit de hemel manna…
Omzoomd door lijnzaad
En fluitenkruid
Doemt het terras op van Brasserie
De Drievuldigheid
Alles is gemaakt van witte wolken
Engelen ontspannen zich met een glas
Condens en wat manna
Halen herinneringen op aan het strooien
Van pioenroosblaadjes, het loslaten van
Duiven in nog volle kerken, Pinkstergroeten
Op papieren kaarten
Dat alles…
Het volk roept uit de woestijn
om het manna na de regen.
Welke leider groot of klein
voert hen na veertig jaar naar de
zege. Is het Mozes uit de stam
van Abraham? Of het gouden kalf
dat hen het land beloven kan?
Een staf breekt het water uit
een steen en voert het volk door
een hoge zee heen.…
Zo vers ligt de ruwrijm,
zo helder, als ooit
viel, vers uit de hemel,
eens manna gestrooid.
Zo lief ligt de ruwrijm
op ‘t gers dat die moet
verzetten, voorzichtig
verzet zijne voet.
Kristalen woestijne,
vol wonderen, vergunt
me ene ure uw genot nog:
och arme, ge en kunt!…
197
Bezig met laden