141 resultaten.
Lenteschoonmaak
gedicht
3.0 met 12 stemmen 11.412 Weinig zachtzinnig zoals deze lentedag
in de luwte van het bos als een
woesteling tekeergaat: mijn ziel
zich snijdt aan het breekbare, messcherpe
groen van jong blad, door tomeloze
vogeldrift word overmand en vertrappeld,
binnenstebuiten gekeerd door de
goddelijke geur van kamperfoelie,
gekraakt en schoongeschraapt
door de weerloze zachtheid…
Jij en ik
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 254 Elk een steen apart
samengelegd - zij aan zij -
slechts een straat naar niets…
Camino - 1
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 170 De weg te gaan - stap na stap
Af en toe een woord
Weg van tijd, weg van denken…
Camino - 2 [Burgos]
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 216 Geloofsgebouwen -
als musea nu te kijk.
Stilte verloren.…
LAAT HAAR
gedicht
2.0 met 711 stemmen 65.457 voor Alice (1926-2008)
voorbij het lievemoederen
voorbij de laatste vraag die
ook het eerste antwoord was –
wat weten wij van de doden ?
laat haar heelhuids in een kistje slapen
mooier dan de open kooi waarin
zij sterven moest en lichter dan
het laatste uur van nooit meer dood
laat haar huizen in de warme schoot
van keukens vol potten…
ADEM
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 213 wintermorgen
jij bent al buiten
en nu pas zie ik
in de kamer van vannacht
jouw adem :
ijsbloemen op
de vensterruiten…
WEG
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 898 er is iets weg
ik weet niet meer wat
of waar of wanneer
maar de lente laat mij koud
ik overwinter weer alleen
buiten al mijn zinnen
wie is binnen
en wie wint niet ?
ik ben een stuk verdriet
een lied zonder veren
te oud om het geluk
af te leren
alles was wonder
alles is wonde
alles voorbij
alles : zij…
EVA
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 232 jij wil
niet veel Eva
alles of niets zoals het leven zelf
zoals elke tuin de hof van Eden
jij wil
een hemelbed vol donkere aarde
een lichaam dat leeft met huid en haar
een taartje dat naar alles smaakt
een wijnglas waarin de ganse zomer zingt
jij wil
een lege schelp vol golvende baren
een broekzak waarin de wereld kan
een waakvlam die…
Punk jazz
gedicht
2.0 met 11 stemmen 6.562 Je hebt te stellen met zo'n huisvriend.
Aarde en slijm, nagels door de posten.
Onteer zijn ontwerp. De spade steekt
dieper naargelang zijn kunde verkiest.
Al ben je buikziek, je navel is in al.
Zijn toon ook zo vaderlijk aangeblazen.
Granaatappelen sieren de tuin, een bord
van tufsteen. Je gaat maar ga je dan.
De ingang is aan een veiligheidsspeld…
Kakofonie
gedicht
2.0 met 23 stemmen 5.555 Leg toch even, als je durft, je oor te luisteren
bij deze kakofonie van miljoenen door elkaar
heen schreeuwende moleculen, overal en uit
alle tijden lukraak vandaan gegeten, gedronken,
geademd. En ondertussen alweer bezig met
afscheid te nemen op weg naar een ander
lichaam, een riool, een boomblad, een rivier.
Vertel mij hoe het kan dat…
Neem
gedicht
2.0 met 193 stemmen 23.952 Neem een man, neem een vrouw.
Neem mij, neem jou. En laat
ons binnen een jaar of dertig
nog eens op deze zelfde plek
komen staan en nog eens kijken
naar diezelfde bosrand en nog
eens zoeken naar elkaars even
koude hand en denken: ja
---------------------------
uit: 'Van aarde', 1999.…
Herfstige beukendreef
gedicht
4.0 met 11 stemmen 6.611 Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar
kalere kruinen achteloos door. En deze
vreemde droefheid: ook bij bomen hoort
ze blijkbaar bij de kleine dood want zo
kwistig wordt leven zelden rondgestrooid.
Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt
en knapt. Al die geduldig opgeblonken
minuskule houten kistjes met binnenin
rantsoen voor onderweg…
Uitgesproken
gedicht
3.0 met 33 stemmen 6.600 praat met mij en doe dat
honderduit, vertel me zwijgend
waarover een leven gaat
hoeveel tederheid er nodig is
en adem gulzig tot het eind
spreek dit lichaam zonder
een spoor van schroom, spreek
het, spel het volledig uit
laat me duizelen breng me
in totale ademnood geef je
eindelijk helemaal bloot
----------------------------------…
Potentiële energie
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.899 Je ziet niet het verschil? Een steen
is een steen? Terwijl die in het dal,
mooi gevormd ja, maar wel dood
als een pier. Zie mij dan hier in de fleur
van mijn bestaan: op deze top lacht
de toekomst me toe. Hoeveel kan ik
niet verwezenlijken, als lucifers al die
bomen doen knappen, huizen vernielen,
rivieren een andere kan doen uitgaan.
Het…
Sloop
gedicht
4.0 met 6 stemmen 8.383 Heb genade voor het tere bloempjesbehang
de plek boven de deur waar het kruisbeeld
hing, de gele randen in het bad, de zware
geur van oude keukens, van reuzel en spek.
Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed
ontsnapt en woorden zich nog trachten te
verbergen in laatste kieren of als schimmel
woekerend in het pleisterwerk. Streel
de vergeten…
Stelsel van vergelijkingen
gedicht
2.0 met 1 stemmen 4.032 ooit kon mijn vader toch nog alles
aan, vond hij ook zonder ons de weg
terug, moesten onze kinderen gewoon
bij de schoolpoort worden opgehaald
en dan was iedereen weer veilig
thuis: de wereld had nog snijpunten
maar intussen lijkt het aantal dimensies
toegenomen, is de controle ons ontglipt
strijken kinderen willekeurig neer
in Helsinki…
geloof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 214 Ik geloof
dat mijn adem
als een sjaal
van wolken
gedragen
door de zomerwind
op een mooie dag
de weg
naar je schouders vindt.…
toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 Ik vroeg me af
waar voor mij nog
ergens ver misschien
voorbij de vloek
der zeven plagen
een onontgonnen akker,
een paard, een ploeg,
een schuur met verse zaden
stil en ongerept
in de frêle ochtendzon
te wachten lagen
Enkel voor in geval
ik dit hoofdstuk
van mijn leven
werkelijk afsluiten kon.…
Liefde on the rocks
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Diepvriesliefde
dooit niet
is temperatuurbestendig.
Hard bevroren tederheid
hagelt in mijn hart.
Diepvriesliefde
plooit niet
en ontwijkt behendig
al de zwoele narigheid
van smeltend en verward.
Diepvriesliefde
kooit niet
ze blijft steeds apart.
Ellendig en inwendig
vastgezet op wintertijd
en ijzig koude smart.…
Blad
gedicht
4.0 met 12 stemmen 4.771 Zoals dit ene blad losraakt
vanuit de top van een beuk,
in volkomen windstilte vallend,
zich nog om en om wentelt
in de lage zon van november
met alle lente- en zomerdagen
en nachten onder bruinverkleurde
huid en ik het één meter boven
aarde met vlugge hand van
voorspelbare ondergang red.
Zou zo ook een hand ons ooit.
--------------…
Afgunst
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.294 Een boom kiest zorgvuldig zijn plaats
om daar nooit meer vandaan te gaan.
Met niets dan zonlicht en lucht
versterken zijn wortels hun greep
op de wereld en neemt in zijn kruin
het overzicht toe. Zonder beschutting
wordt het leven in alle seizoenen pas
echt getrotseerd. Dat op zijn stam
onze hand zich soms neervlijt in een
groet of is het…
Risico
gedicht
3.0 met 31 stemmen 5.651 We weten niet wat de bergen
vandaag met ons zullen beginnen.
We hebben voedsel, drank en
stevige schoenen. En we vertrekken.
De top en niets anders verwacht ons.
Een nieuw uitzicht op de wereld. En
misschien komt een moment waarop
we niet hoger meer durven en
evenmin nog terug. Wanneer het
duister valt en de bergen rondom
dus ongenaakbaar…
Drukval
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.516 Mijn moeder wil niet meer
ze wil zichzelf niet meer
ze wil de dag niet meer
beginnen maar eindigen
evenmin en daartussenin
is er enkel tegenzin
om te ademen en te kijken
te praten en te blijven
het gebeurde op een dag
er was die plotse drukval
door een windvlaag klapte
een deur dicht en daar
achter zit sindsdien haar
leven: door het…
Geluk?
gedicht
4.0 met 7 stemmen 2.263 Soms, fietsend langs donkere
grachten, duikt je blik ongevraagd
een woonkamer binnen, stuit
op een glimlach, een hand op
een schouder, maar je bent al
voorbij. Niet meer dan een tiende
seconde lijkt nodig om haarscherp
te tonen waar het om gaat. Moet je
in je huis misschien gewoonweg trachten
te kijken alsof je er toevallig voorbij rijdt.…
Fagus sylvatica (beuk)
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.002 Hij heeft het allemaal op een rijtje. Weet
van jongsaf heel precies welke reus hij
later zal zijn. Onder zijn dichte bladerdak
-hij heeft immers de tere huid van een felle
roodharige- moet je met praatjes niet
aankomen. Niemand wordt hier langer
dan zijn ontkiemen geduld. Enkel voor
vrienden wil hij wel wijken, maakt hij zich
smal. Onder glanzende…
Quarantaine
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 Deze tijd van quarantaine
En de geur van madeleine
De zondag met contemplatie
Krijgt een andere connotatie
Deze tijd van quarantaine
Met de geur van hygiëne
Levend als een kluizenaar
De leerling als een spijbelaar
Deze tijd van quarantaine
Lijkt een grote mise-en-scène
De paden zijn hiervoor te smal
In dit onmetelijke heelal…
De aarde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 110 De aarde likt haar wonden
Mensen blijven binnen
Covid lijkt te winnen
Vaccin nog niet gevonden
De aarde likt haar wonden
Mensen nemen afstand
Een crisis in het land
Bedrijven zijn verslonden
De aarde likt haar wonden
Mensen steunen elkaar
Overheid komt met gebaar
Maar wie voedt alle monden
De aarde likte haar wonden
Mensen overleden…
De Stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 De stilte is gevallen
Maar de wereld draait door
De lente dient zich aan
Maar de rivier valt droog
De stilte is gevallen
Maar de vogels gaan door
Het baltsseizoen breekt aan
Maar het luchtruim blijft leeg
De stilte is gevallen
Maar de getijden gaan door
De maan weet van niks
Maar kastelen zijn van lucht
De stilte is gevallen
Maar…
Aarde
gedicht
3.0 met 14 stemmen 1.495 dat ze van ons houdt is onwaarschijnlijk
dat ze ons wil houden lijdt geen twijfel
zo stevig trekt ze ons tegen zich aan
dat gewrichten almaar harder gaan kraken
en wij blijven wel koppig ontkennen
dat ze met ons kan doen wat ze maar wil
trachten vaak aan haar greep te ontsnappen
maar langer dan een dag laat ze ons niet los
op knieën dwingt…
Rechtzetting
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.077 Die me naar school bracht
onder de kastanjebomen, die
me nog als laatste bloedstollend
kon vertellen over Duitsers en
onder kleren gesmokkelde
boter. Die me steevast redde
als de wereld te groot werd.
Haar nu, ondanks het late
uur, nog even bellen en
zeggen dat het me spijt. Dat
ik er had moeten zijn die nacht
toen ze voorgoed…