Netgedichten

netgedicht (nr. 48.417):

toekomst

Ik vroeg me af
waar voor mij nog
ergens ver misschien
voorbij de vloek
der zeven plagen
een onontgonnen akker,
een paard, een ploeg,
een schuur met verse zaden
stil en ongerept
in de frêle ochtendzon
te wachten lagen

Enkel voor in geval
ik dit hoofdstuk
van mijn leven
werkelijk afsluiten kon.