Alle inzendingen over marlies dekkers

Wanneer je niet uit jezelf gaat helpt de natuur een handje maar mooier is om zelf te gaan dus ga maar gewoon Marlies je hebt je best gedaan. Goede reis…

De vogels hebben last van hun hormonen Om die reden verheffen zij hun stem Beweert de grote bioloog met klem Hoewel ze ijl nog zijn de bladerkronen Ik zou wel in zijn tuintje willen wonen Waarin de geur van hyacint en brem Apen en beren die ik teder tem Terwijl ik high word van zijn feromonen Ik ben verliefd geworden op zijn boeken De Larf…

Ze hebben het op 1 2 3 gemunt Met spotjes van ook uw belastinggeld Lokten ze u vergeefs naar ’t Malieveld Eerst dacht ik nog: ze hebben wel een punt Maar toen zag ik die kop van Youp van’t Hek En dacht: bezuinigen...toch niet zo gek…

Hoe schril was vandaag het contrast hoe sinister of het was jij zou vandaag op afspraak overlijden de pijn was onhoudbaar de zon scheen uitbundig. Hoe schril was vandaag het contrast daar waar bij jou iedereen sereen was werd bij mij gefeliciteerd vanwege een verjaardag, het voelt verkeerd de zon scheen zo uitbundig. De hele dag, stond…

Diep van binnen voorbij verstand en razernij Achter de plek waar zinnen beginnen, waar woorden stiltes beminnen Daar leeft mijn geluk. Tussen volle manen schaterlach en slaapgezichten Wangen vol met appelrood, en ogen…

nooit zou hij zich overgeven, nooit zijn kroon bebloed zijn troon verwoest zijn kasteel van gerimpelde stenen, in vuur en vlam. maar hoog in de lucht, waar kometen zich misdroegen, en draken doolden, hield hij zijn zwaard. tot, zijn koningshart werd doorboord en zijn moed bezweek allemaal om haar.…

Hoe ver weg vanaf waar dan mag je iemand missen is `n mijl genoeg zijn twee passen te vroeg en als je naast me zou zitten en hoe lang vanaf wanneer mag ik jou gaan missen twee maanden of mag ik in weken meten…

Ik weet niet wat ik voel, Ik weet niet wat ik bedoel. Het gaat goed met me, echt waar, Waarom voelt het dan soms nog zo raar. Alleen is maar alleen, en soms mis ik een maatje, Voor een grapje, een knuffel en een praatje. Vrienden te over, daar kan ik absoluut op bouwen, Maar dat is anders dan een persoon, waar je met liefde van kan houden…

Alleen, zo voel ik me wel eens, Alleen, soms gewoon zo ineens. Alleen, je ziet het niet, Alleen, doet me verdriet. Alleen, op niemand verliefd, Alleen, niet door die persoon geliefd. Alleen, waarom doet dat zeer, Alleen, keer op keer. Alleen, angst om dit altijd te blijven, Alleen, aan bijna niemand te beschrijven. Alleen, niemand…

Ze mag van mij zo om de wereld zeilen En overnachten op de oceaan Ze mag van mij zelfs reizen naar de maan En daar de diepte van een krater peilen. Ik vind het best. Maar ik verklaar bij dezen: Ik zal geen stuk meer over Laura lezen.…

Laura bezeilde 's werelds getij achttien maanden tussen loef en lij maar vlucht naar een land aan de and're kant voor de Hollandse regelneverij.…

Wat zal ik zeggen? Hoe zal ik het uitleggen. Wij zijn een groot gezin, dat is in deze tijd niet in. 7 kinderen verschillend bij elkaar, vaak druk vaak gezellig en soms wel eens naar. Net als een bos met bloemen, zo'n gemengd boeket in een vaas bij elkaar gezet. Een hoge stevige vaas, dat is veilig dat is de baas. Hetzelfde water waar we…

Als elke strijd gestreden is Als iedere leed geleden is Als elk gebed gebeden is Dan is de tijd gekomen Om eeuwig in je dromen Zwevend over groene weiden Gedachten leeg niet meer strijden Eeuwig rust en altijd vree Neem mij in je gedachten mee Langs de wolken en de maan Mamma ik wou dat ik mee kon gaan…

Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten knus bijeen, lekker met zijn drietjes alleen. Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten knus bijeen, en jij, jij zit daar alleen. Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wij zitten verdrietig bijeen, want we missen er een. Buiten is het koud, binnen is het warmer.…

Langzaam buigt de man voorover, bevoelt zijn pen en met die intense blik in zijn ogen haalt hij uit naar papier. Met zwierige halen vult hij zijn blad met zijn naam en plots stopt hij. En bij het naar achter duwen van zijn bril worden zijn rimpels dieper. Hij houdt zich klaar en net als hij zijn eerste woord wil zetten laat iets…

Ik mis je... ik mis je lach ik mis de tranen in je ogen toen je zei dat je van mij hield ik mis dat knipoogje dat je me gaf toen ik je voor het eerst zag míjn hart zal eeuwig het jouwe zijn maar jóúw hart zal nooit meer van mij zijn…

Jij lachte naar mij en ik was verkocht het was zoals ze noemen liefde op het eerste gezicht maar dit was veel sterker het was alsof de aarde verschoof en toch niets nog bewoog behalve jij, jij met je perfecte glimlach en groenblauwe ogen groenblauwe ogen die ik nooit meer vergeten zou…

Je ging weg bij ons je belde me niet meer en als je belde en ik vraag je waarom zei je met weinig woorden dat ik maar bellen moest ik heb geen spijt van m'n vraag wel van de stilte voor je me antwoord gaf…

een wijs man zei ook dat het gaat om de kleine dingen zoals het branden van het lichtje van het fornuis zoals een kus bij een afscheid of een troostend schouderklopje als je het nodig hebt een man van het straat zei ooit eens "het gaat om de kleine dingen" een kleine man, met een grote wijsheid…

De storm en de wind bliezen haar weg, de aarde verstootte haar maar toen ook de zon haar liet dorren overspoelde de regen haar…

Ik ben niet wakker, ik schuil nog in mijn angstdroom – als een pissebed.…

We mogen Dickies geesteskind gebruiken Dus leef je uit met Bruna’s lekker dier ‘Nijn gaat nine eleven op poelier’ Zal binnenkort op internet ontluiken Laura stuurt dit jaar in plaats van kaarten ‘Nijntje koopt een bootje op Sint Maarten’…

Wanneer de Friezen op hun wijde Friese meren Des zomers aan het skûtsje sielen slaan Zie je hun schuitjes vaak met man en muis vergaan Omdat ze 't zeilen nog een beetje moeten leren Ook gister liep 't op het water niet zo lekker Dus ik zou zeggen; cursusje bij Laura Dekker ?…

Daaruit haalt een adellijke dame Dadelijk tien dadels Dudeljo klinkt luid en duidelijk Zij smakt, hoe smadelijk Doch de dekkers die verzaken Dóór te werken, liever staken, Steken dondervliegen In de duiventil terstond in brand Dendert daar een dovenetel Dromend van de waterplas Dadels van baron Van Dedem Doen wel tien dinar per tas…

Wij waren trots op onze handelswaar En gingen prat op overzeese reizen Daar wist men Hollands vrije geest te prijzen Maar nu is Zweden zelfs al een gevaar Een land waar alsmaar meer principes gelden Kent aan het eind alleen nog mijnenvelden…

Het moment dat geen tijd meer kent geen vroeger of later geen voor of na zonder zekerheden toekomst of verleden een ogenblik jouw lach toen ik je weer zag onverwacht gebracht en weer meegenomen zoals in dromen zonder doel enkel het gevoel het is goed wat je doet zonder morgen zonder zorgen nu te geven als was het de rest…

Rood kleurt de lucht als een gloeiend tapijt naar de eeuwigheid met een zucht verglijdt de tijd de tijd die komt en gaat en nergens bij stil staat de tijd die neemt en geeft de tijd die wordt geleefd oud kleurt de tijd de mensheid oorlog knallende ruzie in het groot uitlopend op bloedtransfusie of dood in de goot voor het "groot"…

Stormwolken kolken de lucht vogels op de vlucht wieken van vleugels op de wind kijk omhoog aardekind en zie wat je van waarde vindt zwart de nacht duister een oor te luister in kracht en onmacht rood de lichtende mond van de ochtendstond als herfst haar goud ontvouwt en het lentekind rouwt om het groen van toen…

De cirkel doet leven de lijn enkel zijn even onafgemaakt zoek geraakt in oppervlakkig recht…

Als ik kniel ter aarde voel ik haar waarde in mij stromen dwars door alle beton tot mij komen de miljoenen dromen en idealen door bergen dalen wegen dwalen tastend voelen gevouwen de handen geborgen weten te bedoelen verleden heden en toekomst aan elkaar gebeden dankbaar elke dag in uren voortgaan en duren. blijvend schrijven…