Alle inzendingen van Hans Manders

Mijn hart sprong op. Wat was ik opgetogen Toen ik het op een nieuwssite had gezien: De nieuwe anchorvrouw wordt Annechien Als Sacha straks in mei is uitgevlogen. Haar korte zwarte haar, haar mooie ogen, Haar sensuele mondje bovendien, Zij stond bij mij al hoog in de top tien. Sinds ik haar zag, heb ik haar steeds gemogen. Al zal ze heus…

Ze hebben meer techniek en ook meer franje Iniesta, Villa, Xavi en Pujol Ze hebben dus de favorietenrol De spelers van Del Bosques team uit Spanje. Toch draaien onze jongens van Oranje Ginds aan de zuidkant van de wereldbol Op zondag al die Spaanse spelers dol En drinken zij na afloop de champagne. Hoe ik dat weet? Welnu, de laatste weken…

Het was bij hem niet nodig om te gissen Naar wat hij had bedoeld met een gedicht, Je vroeg je ook niet af wat hij wellicht Verstopt had achter woordbetekenissen. Een metrum, rijm, voor velen hindernissen, Zag hij juist als een doel, een soort van plicht. Met vaste vorm hield hij zijn verzen licht En wist zo onze blik vaak te verfrissen.…

Hij is nog jong en boekt nog steeds progressie Maar o wat is hij al geweldig goed. De bal kleeft als een speeltje aan zijn voet, Het kleine Argentijnse wonder Messi. Hij is zelfs niet te stuiten met agressie Omdat hij dan iets onnavolgbaars doet En acties tovert uit de hoge hoed: Voor tegenstanders is hij een obsessie. Het voetbal heeft…

Al wist men meer dan honderd keer te scoren En schoot de spits er vijfendertig raak Al viel het spel bij kenners in de smaak En wist het zijn supporters te bekoren Toch ging er weer een speelseizoen verloren. Het achterland nam op de hoofdstad wraak En wentelt zich massaal in leedvermaak Daar Ajax zijn ambities liet verstoren. Al zes jaar…

Leve de Majesteit! Dertig jaar Beatrix. Denkt niet aan stoppen Maar blijft koningin. Zoonlief denkt: zoek eens een Kroondraagverslavingsarts Want al dat wachten Verpest nog mijn zin.…

in memoriam Teddy Scholten Een niet bepaald aantrekkelijk ideetje Dat ons vervult met wanhoop en met smart, Ons somber maakt, onzeker of verward De een heel veel, de ander slechts een beetje: Ooit slaakt een mens zijn allerlaatste kreetje En stroomt het laatste bloed weg uit zijn hart. De weg voert naar het eind vanaf de start Want dood…

De populaire tocht door Friese steden Die is nog niet gereden deze eeuw. Nu vriest het flink, maar ligt er ook veel sneeuw: Het ijs is slecht en mag men niet betreden. De tocht komt pas na kilometers vegen Of na een dag met lekker warme regen.…

Ze mag van mij zo om de wereld zeilen En overnachten op de oceaan Ze mag van mij zelfs reizen naar de maan En daar de diepte van een krater peilen. Ik vind het best. Maar ik verklaar bij dezen: Ik zal geen stuk meer over Laura lezen.…

Een bisschop in het Ierse Limerick Is door paus Benedictus toch ontslagen Omdat zijn priesters blote kindjes zagen En seksueel misbruikten voor de kick. Hij heeft om de verveling te verdrijven Nu tijd om leuke limericks te schrijven.…

Als ouders jou de voornaam Epke geven En heet je bovendien al Zonderland Verwacht je met je zoon gedonder want Het valt niet mee om met zo’n naam te leven. Maar Epke dacht: dat wordt dus mooi niet waar En turnde zich tot sportman van het jaar.…

Zijn vader liet hem atijd ballen slaan. Hij wist daardoor de wereldtop te halen maar bij een wedstrijd stond hij vaak te balen, hij vond er eigenlijk geen bal meer aan. Het tennisleven was voor hem een straf, maar één geluk: het gaf hem wel een Graf.…

Wat is het stil en leeg in Amsterdam Nu Ramses nooit meer ´Laat me´ live zal zingen Ofschoon het nog maar amper door wil dringen Dat plotseling de dood hem ons ontnam. In deze stad waar hij als jongen kwam En waar hij zich met vrienden zou omringen Daar liet hij zich door regels nimmer dwingen En waren dagen zelden kalm of tam. Hij zong…

Hij is zijn hele leven jong gebleven En blaakte elke dag van levenslust. Als dichter gunde hij zich zelden rust, Liet ieder horen wat hij had geschreven. Zo heeft hij steeds de somberheid verdreven. De marihuana was daarbij een must, Hij was zich van de risico’s bewust Maar niet van plan het roken op te geven. Toen was er plots dat vuurwerk…

Hij was een meester in het observeren En trapte zo het leven op zijn staart, Elk klein detail vond hij vermeldenswaard En wilde hij onopgesmukt noteren. Zijn doel was niet vermanen of beleren Of dat een misstand eens werd aangekaart. Zijn doel was slechts zijn stijl van formuleren En daarin was hij ongeëvenaard. Als ik zijn column ’s morgens…

Hij had een grote liefde voor het lezen. Als criticus en eerst ook als docent Heeft hij die liefde keer op keer bekend En menig boek de hemel in geprezen. Die leeskoorts maakte hem enorm belezen En hij was altijd in zijn element Als een auteur zijn literair talent Weer eens in prachtig proza had bewezen. Maar hoe groot iemands passie ook…

Het ambtenaarsberoep, zo is bekend, Dat is een ambacht louter voor de sterken. Een ambtenaar moet immers heel hard werken En krijgt daarvoor haast nooit een compliment. Ik heb met deze sukkelaars te doen: Ze mogen ook niet vroeg meer met pensioen.…

De zon is ‘s morgens weer mijn wekker, ze roept me voor een nieuwe dag waarin van alles kan en mag. Ik ben er klaar voor, voel me lekker. De lente maakt het leven lichter want met de zon verschijnt een lach, die mij, zo lijkt, bij toverslag met veel meer levenslust laat dichten. Nu is het zaak dit vast te houden, verdringen dat er herfst…

Ooit zijn we op een glijbaan neergezet, een duw en hop, we konden glijden. Eerst leek het leuk. Als wij de armen spreidden dan hadden we slechts lol en dikke pret. Die vaart, die snelheid waren je van het en leken ons van saaiheid te bevrijden. Het onbezorgde leven dat we leidden hield met het glijden nog gelijke tred. Maar dan – het…

Het mooiste van zo’n eerste warme dag is toch hoe jongedames zich dan kleden. Wat ik bij deze weersomstandigheden tot mijn genoegen allemaal weer zag! Het lijkt vandaag of wij bij toverslag een ander tijdperk binnen zijn getreden. De winter lijkt meteen heel lang geleden. Hoera, het is weer rokjestijd! Maar ach… De Bilt voorspelt voor morgen…

Nog nimmer ben ik door een hond gebeten Toch ben ik van zo’n beest behoorlijk bang Sinds ik eens op mijn fiets, in volle gang, Door een zo’n kreng werd achternagezeten. Zie ik een hond begint mijn huid te zweten Of ik een vrouw ben in de overgang. Vooral de grote jagen mij op stang En ’t is verdomme net of ze dat weten. Ze komen op mij af…

Wie dacht dat hij de waarheid kon ontvluchten Het leven naar zijn handen zetten kon Wie dacht dat na een dag met straaltjes zon Een fase kwam met louter blauwe luchten Wie dacht ik heb echt geen gevaar te duchten En als ik dorst heb vind ik steeds een bron Wie dacht ik reis voorbij de horizon Waar ik niet hoef te klagen of te zuchten Die…

We zitten in de dagen van de dwazen Men dost zich uit en gaat heel maf gekleed. Opdat men alle sleur en zorg vergeet Smeert menigeen zijn keel met vele glazen. Men host, zingt liedjes mee vol holle frasen. In zaaltjes en cafeetjes wordt het heet. De een pakt buurvrouws borsten stevig beet Een ander neemt een vreemde vrouw te grazen. Maar…

De tweede maand heeft altijd minder dagen. Je vraagt je af: heeft God dat ooit bedacht? Heeft hij over ons leven zoveel macht Dat hij ons met zo’n korte maand kon plagen? De tijd die blijkt steeds full speed voort te jagen En niemand kan ontsnappen aan die jacht. Een dag gaat meestal sneller dan je dacht En valt verdomme nooit eens te vertragen…

Soms kruipen ze spontaan bij jou op schoot, beginnen zomaar door je haar te strelen en willen hun gevoelens met je delen, ze noemen jou hun liefste echtgenoot. Als in de weken van het wittebrood zo lieflijk zijn de huwelijkstaferelen, zo veel genegenheid valt jou ten dele. Je denkt: ik blijf bij haar tot aan mijn dood. Maar dan blijkt plotseling…

Kan tegelijk in zeven sloten lopen Blijft koppig wedden op ’t verkeerde paard Laat knollen voor citroenen zich verkopen Speelt tegenstanders zomaar in de kaart Loopt in een val met beide ogen open Denkt: och het loopt waarschijnlijk niet zo’n vaart Kan tegen beter weten blijven hopen Is al met al nogal beklagenswaard Laat desalniettemin…

Denken over hechten is een vorm van hechten aan de woorden die cirkelen om het gevoel van vast willen houden aan het bijpassend buikgevoel gevuld met borrelende ingewanden aan alles eigenlijk wat onherroepelijk tot kwijtraken gedoemd is. Het is als een muntstuk dat pas waarde heeft als het uitgegeven wordt. Toen ik me aan jou hechtte…

Het zit erop. De taak is nu volbracht van schrijven van gelegenheidsgedichten. Je hebt vanaf vandaag niet meer de plichten die men steeds van de DiDeVa verwacht. Je dichterschap heeft veel teweeggebracht: van zalen vol die voor jouw dichtkunst zwichtten tot ‘kenners’ die hun pijlen op jou richtten en jou (uit jaloezie?) hebben veracht.…

Het oude jaar loopt op zijn laatste benen En strompelt stapvoets naar de eindstreep toe Zijn haar is grijs, hij oogt ontzettend moe Hij heeft een stok en kromgegroeide tenen. Ooit heeft de tijd hem eindeloos geschenen Hij beet zich in de dagen vast en hoe! Het ouder worden was voor hem taboe Dus in zijn lente ging hij keihard trainen. De…

Ik las dat Bettie Page is overleden Ze werd getroffen door een hartaanval. Omdat de dood echt niemand sparen zal Behoort ook zij voorgoed tot het verleden. Er was een tijd waarin zij schaars zich kleedde, Haar lichaam en haar boezem bovenal Was fraai – als pin-up hing ze overal En werd destijds door menig man aanbeden. Geen een van hen kon…